School met den Bijbel, de naam zei het al eigenlijk. Een christelijke school waar ik op ging en ook best een “zware school” terwijl wij zelf van de “lichte” kerk op het dorp waren. Hel en verdoemenis en voor een kind zoals ik was, gevoelig voor zaken zoals goed en kwaad, was dat niet altijd makkelijk om mee te dealen. Ooit had ik misschien voor mijn gevoel iets verkeerds gedaan (gemeten aan die normen), kon er ’s nachts niet van slapen en maakte mijn ouders midden in de nacht wakker om te vragen of ze me wilden vergeven. Bizar eigenlijk.
Plaatje internet.
Gewoon Ik 
Ja, heel bizar als je er goed over nadenk, maar wel herkenbaar, ik ben inderdaad ook met hel en verdoemenis opgegroeid en was altijd bang dat ik het verkeerd deed.
wat is “God is liefde”soms toch vréselijk ver weg in de kerken!
Ja dat is inderdaad zo. Heb er niet echt een trauma aan over gehouden maar toch dat stemmetje en vingertje voel ik soms nog steeds.
Ja dat was zo. herkenbaar. ik zat op de Calvijnschool . gelukkig is er veel veranderd.
In het Katholieke geloof mocht ook niet veel hoor. En er werd ook rondgestrooid met hel en vagevuur. Vreselijk vond ik dat. Ik heb me er helemaal van losgemaakt…