Vandaag een poetsdag. Mijn moeder had best een vast schoonmaakritme volgens mij.
Maandag was wasdag, met de hand werd er nog gewassen, er was alleen een wringer later kwam er zo’n open langzaam wasser of zo. Een open bak die draaide met daarop een wringer. Daarvoor werd het witte wasgoed gekookt in een ketel, gespoeld en opgehangen buiten als het goed weer was en anders binnen op rekjes om de kachel.
Herinner me nog wel dat mijn moeder de stijfbevroren lakens van de lijn buiten haalde om binnen verder te drogen. Je moest oppassen dat ze niet af zouden breken.
Plaatje internet
Gewoon Ik 
Ja, dat weet ik ook nog.
Ook mijn moeder ging zo te werk. Nostalgie!
O ja, zo herkenbaar, de wasteil stond dan op een soort houten constructie waar aan twee kanten een teil op kon staan met de wringer in het midden. Zo viel de was die uit het sop door de wringer werd getrokken aan de andere kant in het spoelwater.
Mijn moeder was niet zo van de vaste patronen, maar wassen moest wel. Mijn zusjes en broer hebben lang in bed geplast, dus lakens hingen er bij ons altijd op de lijn of binnen…