Ja dat winkeltje bij ons in het dorp waar je die cadeautjes kon kopen was een kantoorboekenwinkel waar je van alles kon kopen dus.
Een winkeltje waar ik graag kwam al waren ze er wel heel streng, ik mocht nooit even in een boekje kijken of een stukje lezen want dan waren ze bang dat het vies werd of zo denk ik en ik deed niet liever.
Het waren twee vrijgezelle dames die deze winkel runden. Van heel christelijke huize maar de Lach, dat destijds Het blad voor de man was van nu, werd daar wel onder de toonbank verkocht. 
Plaatje internet
Gewoon Ik 
Een gedachte over “365 – 03 – 10”