Gisteren fietste ik langs het huis waar ik geboren en getogen ben. Wij woonden achteraan een pad, midden tussen de weilanden en de trap die er was is nog steeds niet veranderd.
En daar langs fietsend dacht ik dat we daar op de bovenste trede gingen zitten met een pen of potlood en een schriftje en daar gingen we dan nummerborden van auto’s op schrijven.
In die tijd kwamen er nog niet zoveel auto’s langs natuurlijk dus soms moest je wel wachten tot je er weer een kon spotten.
En thuis kijken of er dubbele bij waren. Rare hobby eigenlijk.
Plaatje internet
Gewoon Ik 
Ik schrijf ze niet op, maar ik heb als tic om alle nummerborden te bekijken. Kijken of ze nieuw of oud zijn, soms maak ik van de letters een naam of twee woorden die bij elkaar passen.
Ja zo probeer ik altijd mijn kenteken te onthouden, wat me vaak ook niet lukt dus.
Hartstikke leuk juist. Dan zijn van die leuke herinneringen die zo af en toe weer boven komen. Jij zult dat nu zeker heel vaak hebben nu je met dit project bezig ben!
Wat Isis schrijft herken ik wel… ik kijk ook vaak op kentekens of ik er iets uit kan halen wat op ons en ons gezin slaat 😉
Ja er over nadenkend komen er steeds weer nieuwe dingen naar boven, zo blijf ik tenminste nog even wat te schrijven houden, 365 dagen is wel heel veel haha.
Zelfde verhaal hier en wij hebben nu een nummerbord met de beginletter van onze namen en woonplaats.Als ik de nummers op tel de geboortenaam van de schipper.Bij ons in de straat kwamen haast nooit auto’s dus gingen we aan de ‘hoofdstraat’zitten.Verrassend veel A nummers reden er bij ons………..we woonde vlakbij Juultje.
Dat is wel bijzonder ja inderdaad als die voorbij kwamen denk ik.
O ja, dat deden wij vroeger inderdaad ook ………. nummerborden opschrijven 🙂