365 – 06 – 12

Even wilden we heel hard weglopen maar opeens ging er een raampje open, een vrouwenstem zei: Sinterklaas, er zitten hier twee kinderen in de auto die u graag een handje willen geven. Mijn vriendin die Sinterklaas was gaf de kinderen een handje en vroeg of ze nog een versje konden zingen. Eigenlijk was het zo schattig, natuurlijk hadden die mensen niet gezien dat wij twee jonge meiden waren. Ik gaf de kinderen na het zingen nog pepernoten en zei dat ze hun schoentje neer mochten zetten ’s avonds.
Helaas zijn we nooit op de foto gegaan met die pakken aan.
sinte en piet

Een gedachte over “365 – 06 – 12

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s