365 – 06 – 12

Even wilden we heel hard weglopen maar opeens ging er een raampje open, een vrouwenstem zei: Sinterklaas, er zitten hier twee kinderen in de auto die u graag een handje willen geven. Mijn vriendin die Sinterklaas was gaf de kinderen een handje en vroeg of ze nog een versje konden zingen. Eigenlijk was het zo schattig, natuurlijk hadden die mensen niet gezien dat wij twee jonge meiden waren. Ik gaf de kinderen na het zingen nog pepernoten en zei dat ze hun schoentje neer mochten zetten ’s avonds.
Helaas zijn we nooit op de foto gegaan met die pakken aan.
sinte en piet

Een gedachte over “365 – 06 – 12

Plaats een reactie