Einzelgänger of gezelschapsmens

Hoewel ik het heel leuk vind om dingen met mensen samen te doen ben ik ook wel een Einzelgänger (om maar een goed Nederlands woord te gebruiken 😉

In ieder geval vind ik het heerlijk zoals vorige week een dag in mijn uppie in Rotterdam te lopen en overal in winkeltjes en op de markt te gaan snuffelen.
Dan vind ik ook altijd leuke dingen of koopjes, gewoon omdat ik meer tijd heb om te kijken en niet afgeleid word door iemand.

Of zoals vorige week, heerlijk de fiets gepakt en zomaar de polder rond gaan fietsen. In tegenstelling tot wanneer ik met iemand samen fiets zie ik veel meer, ruik ik veel meer en hoor ik veel meer van wat er allemaal om mij heen gebeurt. En dat is gewoon genieten.

Mijn fototoestel meegenomen en hier en daar gestopt om wat foto’s te maken ook iets waar ik anders niet aan toe kom.

Dan hoef ik even niet te praten en geen rekening met een ander te houden.
Niet dat ik altijd een kluizenaarsbestaan zal willen leiden maar zo nu en dan is het heerlijk om gewoon alleen je eigen ding te doen.
Het grappige is ook dan wel weer wanneer ik alleen op pad ben, ik ook altijd meer contact heb met andere mensen en dat kan weer leuke gesprekken opleveren.

Ach samen of alleen er is voor beide wat te zeggen en een mooie afwisseling daartussen is voor mij in ieder geval het beste.

Zonne energie

Ik heb echt enorm genoten van het prachtige weer van de afgelopen week, ik weet dat niet iedereen dat met mij deelt maar ik krijg gewoon zo’n enorme energie uit warm weer en de zon.

Niet na hoeven denken wat je aan moet trekken, gewoon shirtje, korte broek, ff smeren en naar buiten, heerlijk en vooral die zwoele avonden nog lekker in de tuin zitten.

Ik moet zeggen dat ik natuurlijk ook wel in een luxe positie verkeer dat ik niet hoef te werken dus ga ik even zitten in de schaduw kan ik dat doen.

Maar de zon geeft mij altijd zo’n energie dat ik juist als het zo warm is enorm veel werk verzet en dat was ook deze week het geval.

Mijn eigen en mijn moeders tuin onkruidvrij gemaakt, mijn auto binnen en buiten eens helemaal goed schoongemaakt, de containers met de hogedruk eens een keer superschoon gemaakt, onkruid tussen de tegels uit, pompen in de vijver schoon, ramen zemen en allemaal van die lekkere buitenklussen.

Ook nog gaan wandelen op Kinderdijk en de polder rond gaan fietsen, kortom gewoon praktisch heel de week buiten geweest en ik vind dat heerlijk. Van mij mogen er nog meer van dat soort weken komen.

Heb nog wel wat dingen voor zulke warme dagen in de planning staan, de vlonder en mijn blokhut verven en mijn tuin zo aanpassen dat volgend jaar mijn kasje er kan staan.

En natuurlijk tussendoor gewoon lekker lui en uitgestrekt op mijn stretcher met een boek in zon of schaduw lekker lui liggen lezen of mijn ogen even dicht doen met een muziekje er bij en een kopje thee.  Het ultieme vakantiegevoel voor mij.

Let the games begin

Wachtend op wie het Olympische vuur zal gaan aansteken en de intocht van de Nederlandse delegatie maar even een blogje schrijven want al die landen die binnenkomen is wel en beetje saai. Wist trouwens niet dat er zoveel landen bestonden, mijn school aardrijkskunde is inmiddels aardig gedateerd weet ik nu wel zeker.

Ik vond het een prachtige opening en Mike Oldfield nam me even mee terug in de tijd en de beelden uit Londen terug naar mijn vakantie in Engeland tijdens de jaarwisseling.

Een vakantie die door mijn aangekondigde ontslag snel op de achtergrond is verdwenen en ik heb er ook eigenlijk niets over geschreven meer op mijn weblog.

Maar het waren fantastische dagen daar in Londen, waarbij de jaarwisseling eigenlijk het minst leuke van alles was, kwartiertje vuurwerk en alles was voorbij.

We hebben echt heel veel van de stad gezien, als ik nu dan de beelden zie weet ik nog precies waar ik heb gelopen en wat voor gebouwen daar waren.
Gestaan bij de aftelling naar de Olympische spelen, ik vind Engeland en zeker Londen zo leuk dat ik daar nog wel eens een keer naar terug wil maar dan in de zomermaanden.

Ben er nu twee keer geweest een keer in de herfst, was toen redelijk weer maar ook wel aardig wat regen en met oud en nieuw was het ook wel goed weer maar wel koud natuurlijk. Geen terras weer.

Dus in een zomer, deze dan maar niet, hoe wel het wel een bijzondere belevenis zal zijn al die drukte en mensen, hoop ik dat het er nog een keer van zal komen. Londen voor mij gewoon een stad om van te houden waar vast nog veel meer te ontdekken is.

 

Plaatjes internet. Foto @anneke

 

Photo Challange “SYMMETRY”(Balanced, Similar, Rhythmic, Centered, Harmonious,…)

Gisteren hier en daar wat foto’s zitten kijken en vandaag fietste ik door de polder en zag deze zwaan met zijn/haar spiegelbeeld in de sloot. Ik vond het wel mooi bij dit onderwerp.
Voor het effect heb ik de foto even geroteerd er naast geplakt.

Uit de oude doos “Zomer”

Een gedicht dat ik schreef in 1981 maar zo voelde het vanavond weer aan, behalve de laatste twee regels 😉 .   HEERLIJK  !!!!!!!!!!!

Zomer

Zo’n avond zo als momenteel

Zo heb je er in Holland niet veel

Maar als deze er dan is gekomen

Dan loop ik  buiten, ik ruik de bomen

Het gras, ik hoor de kikkers kwaken

Ik wil het wel schreeuwen van de daken

Maar eigenlijk toch heel stil zijn

Zo’n avond is ontzettend fijn

Op blote voeten op de straat

Diep in de nacht, liefst heel erg laat

Zodat ik niemand anders zie

Zachtjes neurie ik een lied

Ik loopt steeds verder, stil te dromen

Een avond om niet in huis te komen

Maar buiten om heerlijk te genieten

Van alles, zelfs van de kleinste grassprieten

Een avond zonder iets te vrezen

Die zou zonder einde moeten wezen

Maar dan is het met de stilte weer gebeurd

Er wordt weer aan mijn kop gezeurd.

9 juli 1981

10.001

Nadat weblog al zo lang uit de lucht was en ik een tijdje bij seniorenweb heb zitten tobben besloot ik ook over te stappen naar WordPress.

Mijn lieve (ex) collega Plien wilde me wel helpen om een begin er mee te maken en dus ging ik op 27 november vorig jaar naar haar toe en gingen we aan de slag.

Het was een gezellige, leerzame dag en mijn nieuwe weblog werd geboren en kreeg de naam “Gewoon Anneke”.

 

Al snel kwam ik weer de meeste “oude” weblogvrienden tegen, veel waren ook overgestapt naar WordPress en het bloggen werd weer leuker voor me.

Vrijdag zag ik dat de teller bijna op 10.000 bezoekers stond, ik vind dat echt heel bijzonder binnen 8 maanden zoveel bezoekers en leuke,lieve, meelevende, humoristische, ontroerende (en nog veel meer emoties kan ik noemen) reacties te krijgen.

Ik had mijn fototoestel klaargelegd om een foto te maken als de teller op 10.000 stond maar ik was zo enthousiast aan het klussen dat, toen ik tussendoor even keek, de teller al op 10.001 stond.
Wie de 10.000 bezoeker was zal ik niet weten, is ook niet belangrijk.

Nu was het niet zo moeilijk om in fotoshop even te rommelen en de teller op 10.000 te zetten maar dat zou geschiedvervalsing zijn dus vandaar een foto van 10.001.

Dank allemaal voor de bezoekjes op mijn weblog en andersom natuurlijk ook bezoek ik graag de andere weblogs.
Ook al zou ik geen reacties meer krijgen zou ik doorgaan met mijn weblog maar dit maakt het toch nog extra leuk. Dus nogmaals allemaal hartelijk dank. !!!!

PS. Nou ja toch maar ff gefotoshopt 😉 kan dat toch weer niet laten natuurlijk.

 

Thank you for the Music…….

Ongeveer 4 jaar geleden leerde ik een man kennen via een internetsite en we werden bevriend met elkaar.

Naast zijn werk is hij een enthousiast radio amateur waarbij hij iedere week een live uitzending heeft van twee uur met gasten en onderwerpen  en iedere dag van 22.00-24.00 en een easy listening programma maakt.

Hij doet dit al jaren lang en met veel plezier en ik ben nog steeds een van zijn trouwe luisteraars.

Zijn live programma staat altijd aan wanneer ik bezig ben met het schrijven van mijn stukken voor de krant en het avondprogramma is heerlijk om aan het einde van de dag naar deze muziek te luisteren.
En hij heeft een mooie warme stem die ik ook graag hoor.

Hij was ook degene die mij hielp met mijn eerste weblog maken toen nog  bij weblog en daar ben ik hem nog steeds dankbaar voor.

Soms vroeg ik een plaatje voor hem aan of draaide hij voor mij een plaatje, soms onverwacht en dat is altijd leuk om even te merken dat er iemand aan je denkt.

Nu is besloten dat zijn programma op een later tijdstip uitgezonden zou gaan worden en in deze optie kon hij zich niet vinden dus besloot hij, met pijn in zijn hart, te stoppen met het avondprogramma.

Vanavond is zijn laatste uitzending en ik ga zeker luisteren, ik ga er echt voor zitten en nog een keer genieten van zijn programma. Ik vind het heel jammer maar wil hem ook bedanken voor al zijn mooie songs die hij draaide en waarvan het leek dat hij ze speciaal voor mij draaide. 😉  De 2500^e uitzending die er aan zat te komen zal er niet meer komen.

Lieve Alex, heel veel sterkte vanavond tijdens je laatste uitzending en bedankt voor al die mooie muziek die heel veel avonden mijn kamer in kwam.

http://youtu.be/4lrqs_ViPS8

Plaatje internet.

Achter ieder deurtje……..

Als ik zelf wel eens mijn dag niet heb dan denk ik wel eens dat zoiets alleen bij mij voorkomt maar soms kom ik voor de krant bij mensen die me dan een kijkje geven achter hun voordeur.

Zoals vandaag toen ik naar een echtpaar ging dat 50 jaar getrouwd was, wonend in een mooi appartement in een nieuw gebouwde wijk, voorzien van alle luxe.

Ik kwam aan de praat en vraag altijd wat mensen leuk vinden om over te schrijven, meestal is het wel een beetje standaard.
Hoe heeft het echtpaar elkaar leren kennen, wat voor werk, hobby’s , bijzonderheden, wat doen ze nu als gepensioneerden, kinderen,  etc.

Al pratend komt er dan altijd wel weer een verhaal uit.

En soms vertellen mensen je dan heel persoonlijke dingen zoals vandaag.

De man vertelde dat hij met zijn vrachtwagen een kindje van zeven jaar oud dood gereden had, een in en in triest verhaal voor twee families. De tranen stonden nu na zoveel jaren weer in zijn ogen toen hij het vertelde.

Hij dacht een afgevallen doos van zijn vrachtwagen te hebben overreden, keek en daar het kind zag liggen dat toen al overleden was.  De paniek, de schrik, het verschrikkelijke schuldgevoel.

Daarna de familieleden van het kind die dit dramatische nieuws kregen, zo boos waren dat ze dreigden hem iets aan te doen.
De rechtszaak waaruit bleek dat hij niet schuldig was, maar ja zei hij, wat is niet schuldig, ik voel het altijd zo al was het kind vanaf het trottoir er zo onder gereden.

Een verhaal zo indrukwekkend dat ik vroeg of ze dat nu echt wel in de krant wilden hebben, soms moet je mensen tegen zichzelf beschermen.
Ik weet hoe het gaat in een dorp als ik zoiets schrijf, het verhaal weer opgerakeld wordt en dat wilden ze dus ook maar liever niet.

Verbazend soms dat mensen zo zonder voorbehoud zoveel vertellen en dan maar vertrouwen dat ik daar een verhaal van maak en weet wat ik wel en niet mag schrijven van wat soms tussen de regels door even aan me verteld wordt.

Mooi ook wel, die verhalen, die levens van mensen waarvan ik,  als ik even achter die voordeur mag kijken, zie dat die ook niet allemaal van een leien dakje gaan en het vertrouwen dat ik toch vaak van vreemden mensen zo direct krijg.

Fris en Fruitig

Een paar jaar geleden ben ik begonnen met wat fruit in mijn tuin te zetten en eigenlijk wordt dat ieder jaar meer.

Ik begon met een kersenboom die jarenlang geen kers gaf. Een jaar of drie geleden zag ik opeens bij het tuinieren rode bolletjes in de tuin liggen en dacht waar komt dat nou vandaan. Naar boven kijkend zag ik dat de boom vol hing met kersen. Niet dat ik die gegeten heb want voor ik zover was hadden de vogels alles al opgegeten, voor mij alleen de pitten in de tuin achterlatend.

Maar goed. Momenteel heb ik dus aardig wat fruit en ook het hele jaar door. Rode bessen, kruisbessen, appels, frambozen, vijgen, druiven, bramen, aardbeien, tomaten, physalisbessen en bosbossen.

Dit jaar is een koud en nat jaar en dat merk je aan het fruit. Sommige soorten doen het nog niet goed of zijn heel laat.
De kersenbloesem was bevroren dus dit jaar geen kersen. Mijn appelboompje heb ik voor het tweede jaar, vorig jaar had ik 2 appels waarvan er 1 over bleef. Dit jaar heb ik er al 15 geteld dus dat is heel leuk en lekker natuurlijk. Vol verwondering kijk ik soms dat zulke grote appels aan zulke kleine steeltjes blijven hangen. Vroeger hadden we thuis een hele boomgaard met appels en peren en heb ik me dat nooit afgevraagd 😉 of verwonderd hierover hoe dat kon.

De frambozen doen het slecht, wel bloesem maar de vruchten verdorren, te koud, de aardbeien beginnen nu pas te komen evenals de tomaten. De bosbes doet het goed maar is ook laat. De kruisbessen zijn eigenlijk koploper. Die doen het dit jaar zo goed dat ik de takken heb moeten ondersteunen omdat ze anders af zouden breken.

De vijgen blijven klein en vallen onrijp van de boom, ook die missen de warmte en de braam komt wel maar die heeft ook zon nodig.
De druiven doen het dit jaar weer wel heel goed, staat veel aan dus dat wordt smullen.
De physalis bessen doen het ook niet goed, misschien komt het nog als het nog wat warmer zou worden, dat zijn late vruchten die je pas in oktober oogst.

Al met al ben ik wel tevreden, het is gewoon leuk en als ik voor eigen gebruik heb vind ik het genoeg. Ben niet iemand die ook nog potjes vol met jam gaat maken of zo.
Volgend jaar krijg ik een klein kasje en dan kan ik nog wat meer soorten uitproberen. Ik ben heel benieuwd hoe dat gaat.
Want fruit zo geplukt uit je eigen tuin, onbespoten is toch wel heel erg lekker

.

Wie niet sterk is……..

Mijn oudste broer is ontzettend handig, mijn jongste broer was dat ook en zonder heel bescheiden te zijn kan ik wel zeggen dat ik ook wel handig in huis ben. Mijn twee zussen zijn totaal niet handig en laten de klusjes liever aan een ander over.

En als het niet lukt zoals het hoort probeer ik meestal wat te bedenken dat het toch wel lukt en pas als het helemaal niet gaat vraag ik het aan een ander.

Van onze vader hebben we dat zeker niet, het was een schat van een man en een harde werker, maar ik kan me uit mijn hele leven niet herinneren dat ik die man ooit met een hamer of schroevendraaier in zijn handen heb gezien.

Mijn moeder daarentegen wel, die was net als ik, altijd aan het rommelen en bezig in, om en met het huis. Zelfs nog nu ze 96 jaar oud is en nog maar heel beperkt zicht heeft zag ik opeens weer zoiets leuks dat ik het niet kon laten om er een foto van te maken.

Ze had een plant die scheef stond en dat ziet ze dan nog wel en ergert zich er aan en dus is ze op zoek gegaan. Stokjes en touwtjes of ander materiaal kon ze niet vinden maar ze is nog steeds niet voor een gat te vangen.

Met een kwastje en een doosje en een draadje wist ze de plant zo te ondersteunen dat de plant weer recht stond.
En als ik dat zie kan ik alleen maar lachen, wat een geweldig mens en wat lijk ik veel op haar (niet dat ik bedoel dat ik zo geweldig ben maar dat ik me zo in haar gevoel kan verplaatsen). Ik kan me precies voorstellen hoe ze daar mee bezig geweest is. Heerlijk…………