Nou ik hou best van een feestje en dan kan ik ook wel goed mee doen. Heb ook snel contact met mensen en een praatje. Maar een losbol, tenminste wat ik daar onder versta, dat ben ik niet. Eerder gereserveerd. Wel een mensen mens maar ook graag op mezelf en al die poeha daar heb ik niet zoveel mee. Die mensen die altijd overal vooraan staan, zich zo graag laten zien, nergens wat van aantrekken wat ze zeggen of wat ze doen, dat versta ik onder een losbol en dat ben ik zeker niet. En daar ben ik blij mee.
Bij welke datum heb jij een bijzondere herinnering?
Ja dat is niet zo moeilijk voor me dat zijn er natuurlijk best heel veel bijzondere data zijn natuurlijk de geboorte van mijn kinderen die staan op de eerste plaats. Wat was voor mij nog meer een bijzondere datum ? Toch wel de datum dat ik gescheiden ben en er opeens alleen voor stond. Zelf gekozen, nooit spijt van gehad maar die dag herinner ik me nog wel goed. Samen naar de gemeente, die aktes tekenen en dan buiten staan en dan zeggen: Nou dag dan maar…… En natuurlijk de dag dat ik Wim voor het eerste zag… En vandaag !!!!!
Waar kun jij in het verkeer gefrustreerd van maken
Breek me de bek niet open. Op een staat echt geen richting aangeven van auto’s, hoe irritant is dat alsof het geld kost om dat te doen. En op nummer 2 wel als auto’s moeten stoppen omdat ik voorrang heb, ze met flinke vaart nog doorrijden en dan net voor je toch nog wel stoppen maar ik dan vaak al afstap. Kan wel voorrang hebben maar als ze je onderuit rijden schiet ik niks op met voorrang hebben. Wielrenners soms ook wel meestal de grote groepen. Met een of twee zelden. En fietsclubjes met zo’n generaal voor- en achteraan, vreselijk.
Op een drie weken op de Reeuwijkse plassen met prachtig weer. Zoonlief een jaar of 9 met vriendje, een bootje, een eilandje, zwemmen, vissen. Geweldige vakantie Twee mijn eerste vliegvakantie met mijn zusje naar Lanzarote. Nooit eerder gevlogen een nieuwe ervaring. Mijn eerste en laatste “strandvakantie” en dat wil ik maar zo houden 😉 Nummer 3 vakantie met Wim op Terschelling, zo bijzonder en zo mooi en gedeelde derde plaats twee jaar geleden onze fietstocht van Lekkerkerk naar Friesland met vrienden van de fiets. Beide onvergetelijk……. En deze die vandaag begonnen is hoop ik hier aan toe te kunnen voegen…….
Heel veel mensen kennen (denk ik ) de uitdrukking ‘Partir c’est mourir un peu’ of in goed Nederlands ‘Weggaan is een beetje sterven’. Ik wist niet dat het uit een gedicht kwam maar las dit er over dus: Uit het gedicht ‘Rondel de l’adieu’ van de Franse dichter Edmond Haraucourt (1856 – 1941). Edmond Haraucourt was naast dichter ook schrijver, componist, journalist, toneelschrijver en curator van de Franse musea. ‘Rondel de l’adieu werd voor het eerst gepubliceerd in Seoel in 1890. Ik denk het altijd als ik op vakantie ga, weet ook niet hoe het komt. Maar ik heb er veel zin in, koffer is gepakt, ik ben er klaar voor. Vandaag Moederdag en mijn zoon kwam met de kinderen. Mijn schoondochter was thuis gebleven ze hadden vanavond nog een bbq en dat wilde ze voorbereiden. Donderdag had ze me al een fijne vakantie gewenst en ze stuurde nog een lief appje ook. Tegelijkertijd kwam ook nog mijn zusje en zwager die mijn tuin gaan verzorgen tijdens de vakantie. Maar goed dat ze de sleutel die ze al een tijd had meegenomen had want dat was de oude sleutel van het huis, die moest even omgeruild worden dus.
Mijn zwager werd meteen gebombardeerd tot opa door KD2 zo grappig en hij is ook opa en vond het nog leuk ook natuurlijk. We zaten zo te praten over op wie de kinderen lijken. Ik had een foto gekregen van mijn neef uit Australië en die heeft zo duidelijk de trekken van mijn schoonvader en zwager dus dan die kant van de familie. Mijn zoon heeft dat iets minder die gaat meer mijn kant uit. Zo zaten we te praten. Mijn zoon pakt zijn telefoon en zoekt een foto op van KD1 en zegt tegen mijn zusje, kijk eens, hij houdt de foto naast een foto van Angela en ja inderdaad best veel gelijkenissen te zien. Zo lief toch. hij had het destijds al eens een keer tegen mij ook gezegd. Ach ja het is soms ook verschillend in welke leeftijd ze zitten, het verandert ook dan nog vaak. De ene keer lijken ze op de een en dan soms ook weer op de andere. Wat dat betreft hebben ze natuurlijk toch hun eigen uiterlijk en karakter en dat is prima. Nou ja het was heel gezellig zo een poosje. Vanmiddag nog even een flinke route door de polder gaan fietsen. De laatste dingen in mijn koffer gedaan en nog even gestofzuigd en dat soort dingen, klaar ben ik. Een paar jaar geleden had ik een dag uitdaging waarbij ik ieder dag een blogje maakte van 100 woorden over dingen uit mijn jeugd. Zoiets heb ik nu ook klaar gezet, 14 kletspotvragen voor de komende 2 weken in 100 woorden en wat bloemen en vlinders op Moederdag gemaakt onderweg in de bermen. Echt vakantie, weinig media, hopelijk een beetje droog weer….we gaan het zien. Tot laters…….
Vandaag is bij ons de Moederdag braderie en het was prachtig weer en heel druk. Wij stonden daar ook met een stand samen met de woningbouwvereniging als huurdersbelangenvereniging en ik had aangeboden de eerste drie uren voor mijn rekening te nemen. We stonden op een mooi plekkie al werd er naast ons wel paling gerookt zodat we zo nu en dan getrakteerd werden op een flinke rooklucht en mijn kleding allemaal vanavond wel de was in kan. Maar het was heel gezellig. Veel mensen die een praatje kwamen maken, mensen die dingen te vagen hadden. Echt wel heel leuk om te doen. Nadat de ochtendploeg afgewisseld was door de middagploeg ben ik zelf een rondje op de braderie gaan lopen en daarna lekker een stuk gaan fietsen en nog wat boodschappen doen. Ik ben niet zo datum vast, wel verjaardagen maar sterfdagen zitten niet zo in mijn systeem maar vanmorgen kreeg ik een herinnering op FB dat mijn moeder 8 jaar geleden was overleden. Acht jaar al weer en misschien omdat het net voor Moederdag is dat het wat meer binnen komt lijkt het wel. Ik fiets een mooie rondte en als ik onderweg naar huis ga zie ik dat de zwarte sterns op de vlotjes druk bezig zijn. Degene die op de vlotjes zitten krijgen snavels vol insecten aangeleverd, een prachtig gezicht. Met de zwarte sterns heb ik wel iets speciaals mee.
Acht jaar geleden had ik er wel eens van gehoord maar nooit gezien de zwarte sterns. Tot de dag dat ik de sleutel inleverde van het huis van mijn moeder, best emotioneel vond ik dat. Ik fietste destijds daarna naar huis door de polder en op een balk die daar in een brede sloot dreef zag ik twee jonge vogels zitten die hard aan het roepen waren en daarna zag ik voor het eerst de zwarte sterns de jongen komen voeren. Het was zo’n prachtig gezicht en ik dacht, ja zo gaat het in het leven. Je neemt afscheid ergens van en even verder zie je weer nieuw leven komen. De balk kwam steeds verder mijn kant opdrijven zodat ik prachtige foto’s kon maken. En vandaag op dezelfde plaats zie ik voor het eerst weer de zwarte sterns, natuurlijk nog geen jongen maar wel druk bezig met het klaarmaken van een nestje voor de jonge sterns die er hopelijk wel zullen komen. Het voelde voor mij echt aan als een cadeautje om ze zo bezig te zien…….op deze toch wel bijzondere dag voor me.
In onze jeugd woonden wij aan het einde van een pad dat leidde naar de polder waar achter ons huis de koeien liepen. We hadden een groot erf waar we konden spelen, er was een grote moestuin, mijn moeder had haar eigen bloementuin. Maar soms deden we toch dingen waarvan ik nu nog wel eens denk, hoe konden we dat eigenlijk doen, daar had ik het afgelopen week ook met mijn zussie over. Zo had mijn broer een buks en natuurlijk wilden wij daar ook wel eens mee schieten (ik vind schieten op de kermis ook nog steeds leuk al heb ik er nu niet het geld voor over). We begonnen met op blikjes te schieten later kwamen er van die schietschijven bij maar wat we ook deden was met de buks uit het dakraam schieten op musjes die in de boom of dakgoot zaten. Ik kan me niet herinneren dat ik er ooit een dood geschoten heb maar er zal er zeker wel eens een geraakt zijn door een van ons ga ik wel van uit. En afgelopen week fietste ik op een boerenweg en zag een vader en moeder meerkoet met een stuk of 5 jongen er bij. Ik wilde een foto maken maar een van de jongen dwaalde blijkbaar van schrik af en ik ging gauw verder om ze niet te storen en ouders en kinderen weer bij elkaar te laten komen. En op dat moment dacht ik aan vroeger en wat we dan wel eens deden. Als er dan een eend met jongen aan kwam zwemmen en onder de brug door wilden dan lieten we ze er naar toe gaan en als ze er onder waren sprongen we boven op de brug zodat ze in twee richtingen alle kanten opschoten.
Nu achteraf denk ik wel eens waarom deden we van die gekke dingen eigenlijk. En misschien denken jullie was er geen moeder die er wat van zei? Nou met 5 kinderen zonder wasmachine altijd aan het werk had mijn moeder echt geen tijd om op zulke dingen te letten en dat snap ik ook nog wel. Ze was blij als we lekker buiten konden spelen en zij haar gang kon gaan binnen in huis.
Voor veel mensen is het een gewone vrije dag Hemelvaartsdag maar in ons dorp is het gewoon zeker voor mij de leukste dag van het jaar. Een dag waarbij ik ook niet gauw van het dorp af zal gaan of het moet wel om een heel belangrijke reden zijn. Het is echt een feestdag waarbij ook duizenden mensen voor afreizen naar ons dorpje toe met als belangrijkste attractie de wielerronde. Dit jaar werd die al voor de 60e keer georganiseerd. Maar naast de Wielerronde is er ook Kermis, zijn alle horeca locaties open, is er voor de wielerronde een prestatieloop, zijn de kledingwinkels geopend, Vooral de komst van bekende wielrenners bij de dames zoals Marianne Vos trekken altijd veel bezoekers zo ook dit jaar. Zij won zowel de tijdrit als de wedstrijd. Daarnaast zijn er nog twee wielerwedstrijden voor heren. Vanmorgen kwamen mijn zoon, schoondochter en de kleinkinderen kijken. Ik woon in het parcours en dat is altijd een hoop gezelligheid. Veel mensen die langs komen lopen een praatje maken. Met de kleinkinderen natuurlijk naar de Kermis, oma betaalt vandaag haha zo ontzettend leuk om die kids te zien genieten en blij te zijn met hun cadeautjes.
Vanmiddag bij de buren aangeschoven daar is het altijd volle bak, leuke gesprekken met mensen die ik al heel lang niet gezien had en een lekker wijntje (teveel) gedronken. En natuurlijk ontbreekt bij mij ook niet een bezoek aan het café waar ik gewerkt heb en waar het onwijs druk was. Heel de dijk stond vol met mensen. Voornamelijk toch wel de jonge garde en ik voel me er dan ook wel wat te oud voor eigenlijk maar vind het altijd leuk om wat plaatjes te schieten. Er waren ook een paar artiesten, vraag niet hoe ze heten, heb echt geen idee. Dit nieuwe genre ontgaat me helemaal. Al met al een heel erg leuke dag, een beetje teveel aan Bacchus geofferd maar dat mag op zo’n dag ook wel. Lekker een patatje opgehaald geen zin om te koken en vanavond nog even nagenieten van zo’n prachtige dag vandaag.
Tja wat is kunst daar denkt iedereen weer anders over. Zelf ga ik zelden naar een museum, soms wel eens in een vakantie of zo. En met Wim gaan we nog wel eens naar een museum over de natuur of archeologie. Eigenlijk hebben we beide niet zoveel met andere musea. Met mijn zusje en vriendin ging ik in de vakantie nog wel eens naar een museum en sommige vond ik wel leuk.
Ik heb ook geen museum jaarkaart en je moet er altijd naar toe reizen met de trein. Ik heb het geld er ook niet voor over, daar doe ik liever andere dingen mee. Maar soms krijg je gewoon kunst gratis aangeboden zoals vanmiddag toen ik met mijn zussie op pad was en we gingen lunchen in een winkelcentrum. Daar hadden kinderen van de BSO’s in die gemeente allemaal een pop op een bijzondere manier versierd. Ik denk dat plastic het thema was of materialen die niet meer gebruikt worden en ik vond het er heel leuk uit zien allemaal. Ook van de school van KD1 was er een pop bij. Kunst met een kleine K misschien maar toch leuk om naar te kijken……
Ja nu begint het toch al een beetje te kriebelen en begin ik al wat dingen bij elkaar te zoeken voor de vakantie. Nog even naar de kapper, nog wat in de tuin doen, heb een lijstje gemaakt wat er allemaal mee moet en wat ik nog moet doen. Als dat lijstje klopt dan is een koffer ook zo ingepakt en kan ik de dingen afstrepen die nog moeten. Gelukkig brengt mijn zoon me naar het station zodat ik niet met twee bussen eerst hoef te reizen. Ik heb de luxe dat ik dan een rechtstreekse verbinding naar Leeuwarden heb. Afgelopen weekend hebben we al twee fietsen gereserveerd, E-bikes allebei dezelfde fiets, ook weer geregeld. Vanmorgen alles voor alle zekerheid ook nog maar uitgeprint, het zou me maar gebeuren dat er net een storing op mijn telefoon is en ik het niet digitaal kan scannen. Afijn zo is er nog genoeg te doen. Donderdag Hemelvaartsdag is bij ons altijd een van de leukste dagen van het jaar in ons dorp en zaterdag nog de Moederdagbraderie waar ik een ochtendje zelf op moet staan en zondag Moederdag. Zo vliegen de dagen voorbij en voordat we het weten zitten we (hopelijk) op de boot naar Terschelling. Ik heb er zin in.
Iedere dag neem ik ook lekker nog even de tijd om de polder in te gaan. Er is momenteel zo ontzettend veel te zien en te beleven. Zo zag ik gisteren op een foto van een tureluur een andere vogel zitten. Dacht eerst een jong van een van de weidevogels maar thuis zag ik dat het een kleine plevier echt een mooi vogeltje en best bijzonder, nog nooit hier in de omgeving gezien. Ook de zwarte sterns waren weer met een groot aantal gearriveerd. Er worden daarvoor vlotjes klaargelegd en die werden al ruziënd een beetje verdeeld. En zo ontdek ik iedere dag wel weer wat anders en wat leuks onderweg.
Gewoon Ik 