Gisteren kwam ik bij mijn zwager op bezoek en was zijn kamer leeg, nou gebeurt dat wel meer, dan is hij op pad met zijn rolstoel maar nu waren zijn eigen spullen allemaal verdwenen.
Bij de receptie hoorde ik dat hij verhuisd was naar een andere kamer ( heel attent om de familie even in te lichten !!) en ik liep er naar toe.
Een nog kleinere kamer dan hij al had, want hij was uitgerevalideerd dus moest hij van die afdeling weg.
Een vrij kleine kamer waar net een bed in kan en geen stoel meer omdat hij anders niet meer kan draaien met zijn rolstoel. Hij was er niet blij mee en dan druk ik me nog heel zachtjes uit. Maar het kon niet anders dit is de kamer waar hij voor in aanmerking komt.
Hij reageerde zijn frustraties af op het verplegend personeel, die hebben best veel met hem te stellen want het is geen makkelijk mens, dat is hij nooit geweest.
Het glas is bij hem altijd half leeg en nooit eens half vol.
Ook tegen mij moppert hij altijd als ik kom, de verzorging is niet goed, het eten niet lekker, de dokter niet goed, niets en niemand doet het goed in zijn ogen. Zelfs de boodschappen die ik voor hem iedere week doe zijn vaak niet goed al heeft hij ze zelf besteld.
Meestal denk ik, mopper maar raak maar soms heb ik er ook wel eens schoon genoeg van zoals vorige week toen ik met hem in het ziekenhuis was geweest en hij terug kwam en de verzorgster die gewoon vroeg, kan ik wat voor je doen echt begon uit te kafferen omdat hij niet door haar geholpen wilde worden maar door een andere verzorgster.
Ik weet niet hoe het is om zo zwaar gehandicapt te zijn dat je alleen nog maar je hoofd kan bewegen en gebruiken en natuurlijk mag je daar flink de pest over in hebben en je frustraties uiten op zijn tijd.
Maar ik kan er heel slecht tegen dat dit in zulke grove en beledigende bewoordingen gaat zoals hij dat doet tegen iedereen die op zijn pad komt en vooral de meiden van de zorg. Daar is in mijn ogen ook zijn handicap geen excuus voor.
Gewoon Ik 