Een datum die je onthoudt

Er zijn van die gebeurtenissen waarvan je nog precies weet waar je was of wat je aan het doen was toen het gebeurde.
Zo herinner ik me nog goed toen Prinses Diana overleed ik aan het werk was na een feest in het café en het op de radio hoorde.
Of de keer van 9-11 toen ik in het kantoor van de Rabobank was (ja toen kon je nog gewoon een bank binnen stappen ).
En de afgelopen tijd heb ik de reportages gezien over de ramp in Tsjernobyl en ik wist niet de datum maar wel precies het jaar dat dit plaatsvond namelijk 1986.
Ik was toen het gebeurde zo ruim 2 maanden zwanger. En ik weet nog dat ik dacht, pff na al die nare zwangerschappen nu ook dit weer. Want er kwam het advies om niets vers van het land te eten vanwege de neerslag die ook hier gemeten werd en dat zwangere vrouwen op moesten letten. En daar heb ik me streng aan gehouden. Heb alleen groentes en fruit uit pot of blik gegeten, wilde echt niet het risico nemen dat er iets met mijn kind zou gebeuren.
Natuurlijk is dat niets vergeleken wat die mensen die daar in de buurt woonden te verduren kregen naar toch staat het in mijn geheugen gegrift.
De kernramp van Tsjernobyl is de grootste kernramp die tot nu toe ooit heeft plaatsgevonden. Het ongeval gebeurde op 26 april 1986 nabij de Oekraïense (toen nog deel van de Sovjet-Unie) steden Tsjernobyl en Pripjat, vlak bij de grens met Wit-Rusland. Reactor 4 van de kerncentrale explodeerde bij dit ongeluk. Dit gebeurde midden in de nacht, toen de meeste inwoners van Tsjernobyl en Pripjat sliepen.
Ik zag in de reportage een mevrouw die ook zwanger was, al een maand of 5 en er veel voor gedaan had om zwanger te worden. Zij werd min of meer gedwongen om abortus te plegen, in haar kamer in het ziekenhuis werd opgesloten en vluchtte via een raam uit het ziekenhuis. Later werd zij opgepakt door de politie en pas nadat ze getekend had dat ze alle risico’s die het uitdragen van de zwangerschap met zich meebracht voor haar eigen rekening nam mocht ze naar huis. Ze kreeg en heeft nog een gezond kind.
Ik hoorde ook in het programma dat echt duizenden vrouwen in Europa abortus pleegden omdat zelfs artsen direct na de ramp last van “stralingsfobie” hadden.
Een aantal mensen zijn er nog steeds blijven wonen of kwamen weer terug die wilden niet weggaan daar zoals een vrouw van een jaar of 80 die ze lieten zien. Het worden er steeds minder omdat het voornamelijk oudere mensen zijn.

En het bijzondere is dat doordat in een groot gebied 4200 m2 om de kerncentrale heen niet gewoond of verbouwd mag worden de natuur zijn eigen gang is gegaan. En dat heeft geresulteerd dat in een bijzondere flora en fauna. Dieren die er lang verdwenen waren kwamen terug, evenals planten en insecten.
Ik vond het een indrukwekkende documentaire die me weer even terug bracht naar 1986, het jaar waarin mijn zoon werd geboren.