Heel de dag heb ik heel bezorgd gewacht tot de enorme sneeuwval zou komen die er voor zou zorgen dat vliegtuigen niet op kunnen stijgen, de spoorwegen een aangepaste dienstregeling draaien…….maar tevergeefs.
Vanmorgen zag ik wel zo nu en dan wat lichte sneeuw maar de straat werd er niet eens wit van.
Uit voorzorg mijn stalen ros op stal gehouden. Allemaal voor niets.
Nou ja toch nog een nuttige en zo’n leuke invulling aan deze dag gegeven.
Bij het opruimen van mijn dagboekkamer kwam ik ook nog een stapel papieren tegen in een map en dat was dus een dagboek dat ik bijgehouden had toen Peter klein was.
Nog geschreven voor het computertijdperk maar wel op een elektische typemachine die ik toen had.
Ik weet nog dat ik het altijd nog een keer digitaal wilde maken zoals ik ook met mijn andere dagboeken gedaan heb maar dat was er nog steeds niet van gekomen.
Vandaag een mooie dag er voor en ik ben alle bladzijden in gaan scannen, 62 stuks, best een hele klus. Daarna bewerken in fotoshop en vervolgens in een worddocument gezet.
Sowieso lagen alle bladeren door elkaar en alleen bij de eerste stond de datum dus nog even een klusje om ze allemaal op de goede volgorde te krijgen.
Kortom gewoon een dagtaak en nu half 12 ben ik er eindelijk mee klaar.
Maar zo ontzettend leuk want zo zoekend lees ik ook hier en daar stukjes en was ik opeens weer helemaal terug in de tijd.
Waarom ik bij 8 jaar gestopt ben weet ik eigenlijk niet, denk dat tot een jaar of 8 toch ontwikkeling het snelste gaat, niet dat het bij 8 jaar stopt natuurlijk.
Zal eens vragen of Peter het ook leuk vindt om het te lezen van mij mag ie wel hoor.
Mijn tuin is nog steeds zwart, geen sneeuw te bekennen dus morgen maar weer eens op de pedalen gaan.
Oké een klein stukje dan toen hij ongeveer anderhalf jaar was en een krijtje had gekregen en ik bedoelde dat hij alleen op zijn schoolbord mocht tekenen.
Gewoon Ik 
Ja zo logisch denken kinderen, had je maar schoolbord moeten zeggen!
Nou ja inderdaad kinderen nemen het gewoon letterlijk.
Heerlijk hoe direct kinderen reageren.
Ja dat blijft altijd leuk om te merken zelf kijk je dan opeens ook weer anders tegen dingen aan.
Hahahaha, kinderen luisteren soms niet, maar dan juist wél hè?
Inderdaad was wel grappig…..
Heerlijke kinderlogica!
Ja die denken vaak nog heel letterlijk
Wel leuk dat je dat op papier hebt. Zelf begon ik pas toen onze zoon 14 was. Is ook leuk hoor!
Ja ik ben op zijn 8e ongeveer gestopt maar best nog wel in mijn gewone dagboek natuurlijk over hem geschreven.
Wat ontzettend leuk dat je dat hebt. Je bent dus altijd als “schrijfs” geweest. Hier bleef de voorspelde sneeuw ook uit van de week om ons vanmorgen dan toch nog te verrassen, niet meer dan een centimeter ,maar toch! 😉
Ja dat laatste klopt, ik kwam op en opeens alles wit. Nou ja was zo ook weer weg. Ja ik schrijf mijn dagboek al vanaf mijn 13e en daarvoor had ik al dat ik bijvoorbeeld in suikerzakjes die ik bewaarde als ik ergens was geweest dat ik briefjes er in deed waar het was en met wie ik daar geweest was….. Heb ook van al mijn zwangerschappen een dagboek bijgehouden en van Angela ook een apart dagboek dat is me heel dierbaar nu.
Ja dat snap ik, moest vandaag nog aan je denken toen ik hoorde dat het nu mogelijk is geworden om dood geboren kindjes te registreren.
Vroeger wilde ik nooit dingen opschrijven omdat ik nergens een eigen plekje had om een dagboek te bewaren en bij mij thuis was men van mening dat je geen geheimen mocht hebben voor anderen. Best jammer.
Ja ik heb dat ook gehoord maar dat gaat over kinderen die voor een bepaald aantal weken zwangerschap een kindje krijgen. Omdat ik bij mijn twee dochtertjes bijna 8 maanden zwanger was moeten ze aangegeven worden bij de burgerlijke stand. Dus zij zijn allebei al geregistreerd en werden ook bijgeschreven in het trouwboekje.
O gelukkig, ze “bestaan”dus!
Wat leuk zeg ………kan me niet voorstellen dat Peter het niet wil lezen, zeker nu hij zelf vader is en van alles met zijn dochter mee maakt.
Ik ga het eens vragen aan hem, vond het zelf wel leuk, heb niet alles gelezen maar wel herkenbare dingen.