Hoezo vrijdag de 13e ??

Vandaag is het weer eens vrijdag de 13e en ik denk dat ik er vast wel eens meer over geschreven heb dat dit voor mij sinds ik op een vrijdag de 13e de uitslag kreeg van mijn vruchtwaterpunctie en ik hoorde dat mijn zoon gezond was (voor zover ze dat op dat moment konden bepalen) het voor mij een geluksdag werd.
Vandaag had ik een druk programma, werken, mijn zus ophalen, een verjaardag en vanavond een netwerkbijeenkomst van het jeugdwerk, met allerlei organisatoren, de gemeente e.d.  Met eten er bij. Niet allemaal vervelende dingen om te doen maar ik was eigenlijk best moe.
Had gisteren een rare dag. Onverwacht een middag met mijn vriendin in het ziekenhuis gezeten, gelukkig was het niets ernstigs, lang bezig geweest met mijn stukken voor de krant, het liep niet lekker, kon niet slapen, nare dromen dus een kort nachtje.
Vanmiddag bij mijn jarige schoonzusje wilde ik mijn broer even een paar foto’s laten zien en ik zag dat ik een berichtje had van iemand hier in het dorp. Een eigenaresse van een eetcafé waar ik regelmatig wel contact mee heb. Zij schreef dat ze mij had opgegeven voor een gratis mini beauty behandeling bij een goede schoonheidssalon in ons dorp. En dat haar aanbeveling gehonoreerd was en ik het dus gewonnen heb. Helemaal verbaasd, verrast en natuurlijk heel blij en ook wel ontroerd dat iemand dat zomaar voor mij gedaan heeft. Wat een schat is dat toch.
Mijn zus weer thuisgebracht en naar huis. Als ik de deur opendoe schuift er iets naar achteren en ik zie twee dozen Merci liggen.  Een voor mijn zoon en een voor mij. Een bedankje voor het helpen bij de Rommelmarkt. Nou ik heb dit jaar niets gedaan daar dus niet verdiend eigenlijk maar wel lekker natuurlijk.
Rond half 5 werd ik weer verwacht op die bijeenkomst. Eigenlijk ging ik liever benen op tafel, lekker iets makkelijks aan en thuisblijven. Maar ja dat kon ik natuurlijk niet maken. Ik had me opgegeven en ze houden ook met de catering rekening met zoveel mensen.
Dus even opgetut, had gelukkig de auto van mijn zussie meegekregen en er naar toe gegaan want het was niet echt lekker weer vanavond.
Het was gewoon ontzettend interessant, leuke mensen ontmoet, goeie gesprekken en een mooie presentatie. Met daarbij een pannenkoekenmaaltijd. Dus geen spijt dat ik gegaan was, zeker niet.
Ik moet wel eerlijk zeggen als er zoals de laatste tijd zoveel leuke dingen op mijn pad komen ik wel het gevoel krijg van daar zal wel weer een bui tegenin komen. Alsof ik gewoon niet kan geloven dat het ook wel eens een jaar mee kan zitten in mijn leven en er geen ellendige dingen op mijn pad gaan komen. Zo’n unheimisch gevoel van een naderend onheil.  Wat raar is dat eigenlijk dan om dat te denken. Kan dat soms ook niet goed plaatsen. Herkent iemand dat gevoel??
Maar toch werd deze vrijdag de 13e voor mij dus opnieuw een geweldig leuke dag en die zit dan toch maar in de pocket.