Komt nadenken met de jaren??

Ik ben eigenlijk best opgegroeid zonder veel sentiment naar dieren toe. Niet dat de dieren die wij thuis hadden niet goed verzorgd werden, integendeel, onze honden die we hadden hadden een vrij en goed leven met veel aandacht.  De katten waren bij ons toch wel veelal om de muizen te vangen. Die sliepen in de schuur en waren veel buiten. Daar werden ze ook gevoerd en hadden ze wel een warme slaapplaats. Ze kwamen ook wel eens binnen maar ’s nachts gingen ze de schuur weer in. Dat weet ik nog omdat op een of andere manier die katten altijd mijn tenen opzochten om in te bijten, hoe dat kwam, geen idee want de rest had er geen last van.
De konijnen die we hadden wisten we van te voren al dat ze net voor de Kerstmis verkocht werden en de pan ingingen. En toch gingen we altijd wel lekkere blaadjes voor ze zoeken zoals paardensla waar ze gek op waren en nog een aantal planten zoals klaver. Mijn vader slachtte ze niet zelf maar ze gingen gewoon naar iemand die de konijnen overal opkocht en zelf eten deden we ze ook niet.
Bij de slager zagen we dat de varkens en koeien via een stenen stoep naar beneden gingen naar de slachterij en als ze niet door wilden lopen kregen ze een stroomstoot van zo’n prikker. Dat weet ik dan nog wel dat ik dat wel heel zielig vond, dat ze geslacht werden weer niet eigenlijk want ja een stukje vlees in de pan was toch wel lekker.
En eigenlijk dacht ik er verder ook niet zo over na hoor, omdat wij nogal vrij woonden was dat bij alle mensen mijn omgeving ook zo en dan neem je dat toch aan tot een soort norm, zonder er veel bij na te denken.
Pas toen we een dierenwinkel kregen ging ik ook anders aankijken tegen huisdieren, verzorging en hoe mensen er mee omgingen.Ik heb daar veel gezien, geleerd en ging ook wel anders aankijken tegen bepaalde zaken. Van het verwaarlozen van dieren tot het overdreven getroetel er mee.
In die tijd verkochten we ook veel diepvries voer voor katten en honden, waaronder ook eendagskuikens. Ik weet nog dat veel mensen dat heel eng vonden als ze die pakjes ingevroren kuikentjes zagen. Zelf had ik er weinig moeite mee. Het enige wat ik eigenlijk wist van die kuikentjes dat het haantjes waren die niet nuttig waren om op te kweken en voor de eierproductie.
Vorige week zag ik een filmpje op FB over hoe het toegaat in zo’n kuikenkwekerij zal ik het maar noemen. Grote broedbakken waar de eieren uitgebroed worden en de kuikens uitgezocht. En heel eerlijk gezegd had ik met terugwerkende kracht een soort schaamtegevoel dat ik dacht. Jeetje gaat dat er zo aan toe, vond het echt een vreselijk gezicht hoe er met die kuikentjes omgegaan werd.
Even snuffelen op internet leerde me dat de eendagskuikens nog steeds verkocht worden als diervoeders. Ook voor slangen en reptielen. Ook muizen, ratten, cavia’s, hamsters, konijnen die je ingevroren kan kopen als voer voor de exoten. Bizar gewoon en heel eerlijk gezegd ben ik blij geen dierenwinkel meer te hebben. Zou er nu toch wel moeite mee hebben om dat te verkopen want eigenlijk wil ik niet weten hoe het er dan toegaat op de kwekerijen waar die andere dieren gekweekt worden, zal niet veel beter zijn. Van mij mogen ze het houden van reptielen en slangen in huis gewoon verbieden hoor. Hoewel ik bij die doorgefokte honden met allerlei kwalen ook wel vraagtekens zet en dan heb ik het nog niet over zoals ik pas een artikel las katten die helemaal kaal gekweekt worden, dan hadden de baasjes ook geen haren in huis. Of kale cavia’s waarvoor ze dan weer speciale soort zakjes voor verkochten waar ze bijna heel de dag inzaten omdat ze zich niet warm konden houden.
Al die extreme onnatuurlijke dingen in mijn ogen althans snap ik echt niets van dat mensen dat nou leuk vinden en niet dat ik meteen op de barricaden zal gaan staan mag dat van mij betreft wel aan banden gelegd worden.