De mailclub

De afgelopen week kwam ik nog een stapeltje met cd´s tegen waarop in van alles opgeslagen had. Wilde dit allemaal meer centreren op een aantal sticks, toch wel iets handiger van het branden van cd´s.
Veel foto´s stonden er op, de meeste had ik inmiddels al op andere gegevensdragers staan zoals mijn externe harde schijf en mijn sticks.
Maar er stonden ook tekstbestanden op en best leuk om weer dingen te lezen zoals van mijn mailclub.
Zo´n veertien jaren geleden ben ik gescheiden en had nog geen werk en ging zoeken om wat te schrijven en doen. De blogs had ik toen nog niet zo ontdekt. Je had toen nog wel Hyves waar ik wel verhaaltjes opschreef en later op een seniorensite waar je wel een soort blogs ook had.

Maar ik zag bij een site ook dat je lid kon worden van een mailclub en dat leek me ook wel leuk om te doen en werd lid er van.
Er was een dame die de regie had, de afspraken waren dat alle mails via deze club gingen en je niet tussendoor ook onderling ging mailen met een van de leden van de club.
Het was heel erg leuk om te doen. Het bestond uit ongeveer 7 vrouwen en 2 mannen en die stuurden dan een mailtje waarop de andere weer konden reageren. En zelf reageerde je dan ook weel op mailtjes die mensen gestuurd hadden.
De een was er fanatieker in dan de ander, en ik was best een fanatiek schrijver, net zoals ik nu ook praktisch iedere dag een blogje schrijft (gewoon een vast punt op mijn dag geworden) schreef ik destijds bijna iedere dag een mailtje en gaf ook antwoord.
En zoals met blogs ook gaat ging het ook met de mails, al kende ik de mensen niet, met sommige had ik meer feeling dan met anderen.
Een vrouw die verhuisd was naar Frankrijk samen met haar dochter en daar samen een grote boerderij gekocht hadden en opknapten. Mooie verhalen soms kwamen er langs.
Of de ene vrouw die zo ontzettend creatief was een mooi mens. Een Surinaamse man met prachtige verhalen.
Kortom dat waren wel degene waar ik iets extra’s mee had maar ik hield me wel aan de afspraak om niet een op een te schrijven dus.

De “leidster” was best een dominant iemand als ik haar antwoorden las want natuurlijk hoe hou je dat nou tegen kwamen er onderlinge contacten.
En omdat ik zoveel schreef en ook reacties kreeg voelde ik op een of andere manier aan dat ze dat niet zo heel leuk vond, niet dat het uitgesproken werd.
Na ongeveer een jaar gemaild te hebben kreeg ik op een mailtje van me zulke vervelende antwoorden, had echt het gevoel dat ze me neersabelde en dingen die ik zei ging kleineren zoals guttegut was je zo verkouden, ik noem maar een voorbeeld en opeens had ik het er helemaal mee gehad en stuurde een mail dat ik stopte en ook waarom.
Zeker in die tijd zo net na mijn scheiding had ik geen zin van wie dan ook zo neer gehaald worden. Zo had ze het niet bedoeld zei ze maar voor mij was het over.
De twee vrouwen en man waar ik best een leuk mailcontact altijd had gehad stuurde ik een persoonlijk mailtje en we hielden contact met elkaar.
Met de vrouw uit Frankrijk die later weer terug kwam naar Nederland heb ik nog steeds zo nu en dan contact. De rest is verwaterd maar dat vond ik niet zo erg.

Het was nooit mijn insteek om mensen persoonlijk te leren kennen het was goed zo. Ik was gaan bloggen en daar heb ik helemaal mijn draai gevonden en vind dat nog steeds leuk om te doen. Maar toch heeft die mailclub mij echt veel gebracht, kon dingen delen en andersom ook, zeker in een moeilijke tijd deed het me heel erg goed en had ik er veel steun aan.

Elk paradijs heeft zijn slang……

Zo erg was het nu ook weer niet hoor. Vanavond zat ik om een uur of 10 nog lekker buiten het was zo heerlijk inmiddels. Even wat wordfeuten, een spelletje op mijn telefoon, muziekje aan, kopje thee er bij…. heerlijk relaxed.
En opeens alsof er een peloton muggen gerekruteerd was voelde ik aan alle kanten dat ik gestoken werd. Tja inderdaad geen pararijs zonder slang.
Wel een prachtig weekend achter de rug met Wim. Vrijdagavond hebben we met mijn zus en zwager gebarbeknoeid zoals we het altijd noemden bij het kinderwerk.
Het was heel gezellig, het eten smaakte prima en we konden lekker in de schaduw zitten.
Persoonlijk mag het van mij ook wel een graad of 5 minder zijn maar toch, hoe heerlijk is het  vooral ’s morgens en ’s avonds. Zo naar buiten lopen nog, als ik ga fietsen niet na hoeven te denken van wel of niet jasje of vest meenemen. Gewoon lekker opstappen en weggaan. En dan ’s middags maar een siësta houden.
Hoewel ik wel moet zeggen dat ik persoonlijk me beter voel als ik wat aan het fietsen ben, wel een beetje schaduwplekken dan ook wel zoek, niet de hele tijd in de volle zon, dan wanneer ik binnen zit.
Geen sokken in de was deze week haha, heb altijd zo’n hekel om die op de lijn op te hangen. De was droogde zo snel dat ik de eerste al af kon halen toen de tweede klaar was. Dat zijn vanavond weer meteen van de lijn de lakens op mijn bed.
Mijn zus kan heel slecht tegen deze warmte, het is echt een straf voor haar.
Als ik dan vertel dat ik de dag er voor nog lekker onder mijn dekbed heb liggen slapen kan ze zich daar niks bij voorstellen haha. Zo zie je maar ieder mens is weer anders.
Ik hoef niks, behalve mijn tuin te sproeien ’s avonds, dat scheelt natuurlijk wel.
Natuurlijk wel de meest noodzakelijke dingen in huis, zoals de afwas, badkamer en toilet,  maar zoveel werk is dat nou ook weer niet. En als het weer minder word ga ik wel een keer als een witte tornado door mijn huis heen. Het is volop zomer, ietsje minder mag (buitje regen in de nacht zou handig zijn voor de tuin) maar laat het nog maar een poosje zo lekker blijven hoor.

Code……geel/groen/paars/

Echt wie dat verzonnen heeft al die codes mag van mij groen/geel/paars uitslaan even hoor. Niet te lang natuurlijk zo haatdragend ben ik nou ook weer niet maar ik erger me er wel geel/groen/paars aan.
Ik heb vanmiddag echt serieus zitten bedenken hoe dat dan vroeger ging, ik kan me ook bloedhete dagen herinneren. Kan me niet herinneren dat als ik dan ergens naar toe ging iemand tegen me zei, neem een flesje water mee hoor.  Mijn vader ging in de zomer naar zijn werk altijd buiten heel de dag in de weilanden en dan nam hij een fles koude thee mee. Dat dan weer wel.
En de onweerbuien zijn die nu zoveel erger dan vroeger dat bij iedere flinke onweersbui code rood gegeven moet worden.
We hebben vroeger heel wat keren ’s nachts opgezeten als het onweerde en flink tekeer ging. Mijn vader nam ons mee naar buiten onder het afdak en het was een onwijs mooi gezicht die lichtflitsen en met mijn vader naast me had ik echt geen code rood nodig.
En dan komen er nu weer een paar, geloof 2 of 3 hele warme dagen aan en het hele land is in rep en roer alsof er een nationale ramp op komst is.
Code rood….. pfff . Afgelopen zaterdag toen ik bij mijn zoon was zei mijn schoondochter ook tegen me, je moet altijd zorgen iets van cola of sinas bij je te hebben voor als je niet lekker wordt dat je wat zoets kan nemen. Nou drink ik echt nooit cola en heel heel zelden wel eens sinas maar heb het nooit in huis en ga het ook niet aanschaffen. Ik sjouw al weken met nog steeds hetzelfde flesje water (dat ik kreeg van Peter toen ik een keer geen water bij me had. Wat water bij me !!!! 10 km fietsen in de avonduren kom nog langs minimaal 2 supermarkten en 2 restaurants voordat ik thuis ben dus als ik echt zou verdorsten dan wip ik daar toch even naar binnen. Maar ik heb het aangepakt en gezegd dat ik voortaan altijd water mee zou nemen. Nu al in de rol van zorgen voor zijn moeder, lief bedoeld hoor maar niet te veel betuttelen nog graag). dat ik ’s avonds trouw weer in de koelkast gooi en ’s morgens in mijn fietstas waar zegge en schrijven een slokje uit gedronken is.
Natuurlijk kan je voorzorgsmaatregelen nemen als het zo warm wordt, water bij je kan helemaal geen kwaad en rijdt vanzelf mee. ( En natuurlijk doe ik dat al jaren ook hoor zonder dat het gezegd wordt als het echt warm is). En zelf heb ik ook altijd een appeltje (voor de dorst) bij me. Ook in de auto en trein is het aan te raden wat te drinken bij je te hebben. Maar moet dat ons allemaal voorgekauwd worden, iedereen heeft toch zijn eigen boerenverstand meegekregen (mag ik hopen) en doet dat gewoon.
Bij mij komen er ook geen ventilatoren of airco’s in huis, heb een hekel aan die dingen en weet niet of dat nou echt helpt allemaal. Ik hoef ze niet in ieder geval.
Misschien heb ik makkelijk praten, klopt hoor, ik hoef niet te werken nou ja morgen wel dan weet ik ook dat er wel wat extra zweetdruppeltjes zullen vallen, maar voor de rest van de week niet dus kan ik rustig aan doen en siësta houden als ik dat wil en ik slaap meestal makkelijk.
Heb een tuin waar ik altijd in of uit de zon kan zitten en kan er ook nog redelijk goed tegen.
Maar mensen alsjeblieft laten we er geen drama van maken, warm weer, een onweersbui, regen, sneeuw, hagel, wind, vriezen, het hoort toch gewoon bij ons Hollandse weer of ben ik nou gek???
Vanavond nog even een extra rondje gaan fietsen door de polder….. heerlijk en weer genoeg te zien

 

O moeder wat is het heet……

Gisteren was ik even bij Peter en toen ik naar huis ging en zei dat ik nog een eindje rond ging fietsen zei hij, heb je wel een flesje water bij je. Nu heb ik meestal wel iets van water bij me maar gisteren toevallig niet. Ging ook maar een klein stukje en tegen de avond….. geen paniek,  sommige dingen worden zo onwijs overdreven. Maar ik moest er aan geloven en ik kreeg een flesje water van hem mee. Toch wel lief bedoeld natuurlijk.
Ja mensen die al langer bij me lezen weten het wel, dit is gewoon mijn weer hoor, mag ook wel iets minder maar heb er ook geen last van. Heb natuurlijk wel het voordeel dat ik gewoon mijn dag zelf in kan delen.
Vanmorgen heerlijk in de schaduw meteen in mijn tuin begonnen, de tuinbonen moesten geoogst worden. Ze zitten doppen en toch 3 porties. Twee in de vriezer en een voor vanavond, jammie wat waren ze lekker met vers bonenkruid uit mijn eigen tuin.
Een siësta gehouden en daarna een rondje gaan fietsen, niet heel veel een km of 25 heen en terug bij elkaar want ik wilde gewoon nog een poosje in de tuin werken.
Achter in de tuin had ik twee jaar geleden een rode kornoelje gepoot maar die wordt zo onwijs groot, niet in toom te houden dus die moest er uit. Eerst de takken afgeknipt en daarna geprobeerd om hem uit de grond te krijgen maar dat is nog niet gelukt. Komt nog wel in fases zoals ik die dingen meestal doe. De hosta die ik ook nog weg wilde meteen meegenomen. Mooi opgeruimd.  Ja ik vind het heerlijk om zo bezig te zijn. Hier en daar nog een paar stukken gaas tegen de schutting gemaakt om de klimmers houvast te geven.
Zo heb ik tot vanavond half 11 lopen tuttelen op mijn gemakkie maar best veel gedaan.
Tussendoor een bakje thee drinken, een handje bessen en aardbeien eten. Alles groeit en bloeit momenteel hard. De bonen vliegen omhoog en de snackkomkommer hingen er ook al weer een aantal aan die geoogst kunnen worden. Musjes komen lekker badderen, de merels stelen mijn kersen……. Ja het is eentonig maar dit is mijn weer, ik geniet er volop van en sorry voor de mensen die er slecht tegen kunnen of op het heetst van de dag moeten werken. Snap best dat die het moeilijker hebben. Maar toch als ik zo de verhalen op de radio of tv hoor denk ik wel eens dat de mensen net doen alsof het vroeger nooit eens lekker warm was en boven de 30 graden. Ik hoorde een weerman die zei dat i.p.v. normaliter gemiddels 3 tropische dagen per jaar het er nu 6 zijn. Zes dagen waar praten we dan toch over….

.Maar goed misschien heb ik gemakkelijk praten, ik kan er goed tegen en krijg er juist veel energie van……. Zie onderweg ook vogels die met dit weer dealen. Zoals de reiger die met zijn vleugels staat te wapperen, vind het altijd net een poltoodventer en de scholekster die ik zie hippen van zijn ene poot op de andere en de musjes die badderen in mijn vijver…..

Koud he…..

Begin je nu meteen al na twee dagen over het weer te zeuren, ja ik mag dat doen want ik heb bijna twee maanden moeten luisteren naar het zuchten en steunen van mensen die het mooie weer zo zat waren en soms had ik het gevoel alsof ik de enige was die er zo tomeloos van genoot.
Oké ik weet het ik chargeer maar toch ik mis nu al die heerlijk warme avonden dat ik gewoon voor het eerst om een uur of 10 eens binnen kwam.
Buiten eten, buiten leven, echt ik heb altijd gezegd dat ik in een verkeerd land geboren ben en daar ben ik nog steeds van overtuigd.
Gewoon zonder na te denken ’s morgens een korte broek met shirtje aan, geen jas meenemen, lekker gaan fietsen.
Ook ik vond 35 graden of warmer nou niet echt super maar zo tussen de 25 en 30 heb je mij wel hoor. En zeker die warme avonden waar we er zoveel van hadden en wie weet nog wel een paar krijgen maar dat is misschien te optimistisch gedacht.
Heb natuurlijk wel de luxe dat ik mijn tijd in kan delen hoe ik wil en ook mijn paar uurtjes werken die ik nog doe kan ik heel vroeg op de ochtend al doen, tropenrooster zoals we dat dan noemen.
Snap best dat mensen die overdag hun werk moeten doen waar dan ook maar vooral lichamelijke werkzaamheden het voor hen zo nu en dan best moeilijk was en dat is nog zachtjes uitgedrukt.
Dinsdagavond de laatste warme avond ben ik om 12 uur nog in de tuin gaan zitten tot de eerste regendruppels vielen….. zo om een uur of half 2 helemaal niets doen alleen maar zitten met een drankje, genieten er van en wetend dat dit wel eens de laatste warme avond kon zijn.
Gisteren en vandaag was ik al vroeg binnen of nog binnen en heb meteen het idee dat de avonden zo lang duren. Voor mijn gevoel heb ik al zoveel gedaan en dan is het nog maar 10 uur of zo.
Ben ook geen mens voor de herfst en winter en denk nu al aan al die donkere lange avonden die weer gaan komen altijd weer blij als we weer op gaan tellen.
Nou ja even lekker zitten mopperen en om nog even door te gaan. Die voorspellingen ook, heb me er al vaker druk over gemaakt en toch kijk en luister ik iedere keer weer.
Nu al voor de tweede keer dat ik wat planten van de tafels afhaal buiten voor niets of het moet straks nog losbarsten de voorspelde storm. En ja hoor de enorme buien die buienradar beloofde kwamen amper op de grond omdat ze voor die tijd al verdampt waren.
Heb zelfs nog mijn kasje geschoord omdat die al twee keer met een storm opgewaaid was zal ook wel weer voor niets zijn.  @#&^*&^#($(*&$(*&@(_$%&@_(&%^
Ik weet ook wel hoor dat water voor de natuur hard nodig is, zie het ook wel in mijn tuin hoe droog alles is.  Maar ik mis zelfs het gieten van de tuin iedere avond haha.. .
Nou ja vanavond dus maar de zon weer even binnen gehaald en behalve de sla die op is, een heerlijke salade gegeten met allemaal dingen uit mijn eigen tuin.  Tomaten twee soorten, komkommers, uitjes,  basilicum, bieslook, paprika, echt heerlijk hoor.  Oké de eitjes kwamen natuurlijk ook niet uit de tuin. Met gebakken aardappeltjes erbij een heerlijke maaltijd voor het eerste weer binnen gegeten om het in de stijl van dit blogje maar mopperend af te sluiten.

Moeder wat is het heet ……

Vanmorgen nog wel met een jasje op de fiets gestapt richting mijn moeder maar nodig was het eigenlijk niet. Moet alleen nog wat verzinnen op waar ik wat weer stop. Had inmiddels een vaste gewoonte sleutels rechts, sleutels en schermpje fiets links in mijn jaszak.
Bij mijn moeder staat een grote bos bloemen op tafel, ze is er blij mee, van haar schoondochter gekregen voor de Moederdag vertelt ze. Ik wist niet eens dat het Moederdag was, zei ze. Dat soort dagen ontgaan haar helemaal. En ze denkt dat wij ook voor Moederdag komen natuurlijk. In mijn geval is dat ook wel zo want morgen zal ik zelf (denk ik) wel visite van kind krijgen al zal ik er niet voor thuisblijven. Ik zie het wel. Nou grappig terwijl ik dit zit te schrijven appt mijn zoon of ik bij hun kom lunchen morgen dat is ook eens een keer gezellig, dat ga ik zeker doen.
Veel feestelijkheden deze week bij ons op het dorp en vandaag is de moederdagbraderie, dat vonden ze blijkbaar een te oubollig woord zodat het vanaf dit jaar Jaarmarkt heet. Maar verder is er niets veranderd, het is wel gezellig maar ik doe snel een rondje en ga lekker naar mijn tuin toe. Daar heb ik meer zin in.
Het is flink warm in de tuin en hoewel ik normaliter best goed tegen de warmte kan lijkt het wel of de overgang van koud (vorige week nog fietsen met dikke winterjas en handschoenen) naar opeens zo heet, zeker in mijn tuin, me een soort te verlammen. Heb nergens zin in. Ga in de schaduw liggen op mijn stretcher met een boek maar eigenlijk had ik het liefste gewoon even mijn huis in gegaan om een siësta te houden. En waarom doe ik het eigenlijk niet, ik zit gewoon mezelf te pesten.
Om een uur of 5 begint het lekker te worden en ga ik aan de slag. Moet nog wat plantjes verpoten, tomaten, heb op de braderie nog een meloenplant gekocht en nog wat tomatenplantjes. Daar staat altijd een man mee die ze zelf opkweekt voor zijn vereniging het mannenkoor en alleen daarom vind ik het al leuk om ze te kopen.
Langs het nieuwe schut niet ik nog een strook gaas waartegen ik de doperwten poot en het restje bonen poot ik ook uit. Heb inmiddels een aardig gevuld groentetuintje zo en tot nu toe doet alles het goed.
Tussendoor even etend ga ik door tot 10 uur. Het blijft gewoon lekker buiten, de merels zingen, de lampjes in mijn tuin gaan een voor een aan. De seringen ruiken bedwelmend lekker. Het is echt zo’n avond dus, dat het warm blijft, puur genieten en lekker bezig zijn, dat is toch wel meer mijn ding.

Als een ouwe knuffelbeer…..

Ik heb geen oude knuffelberen van vroeger, sterker nog kan me ook niet herinneren dat ik ooit een knuffelbeer heb gehad vroeger. Wel friemelde ik altijd aan gladde lakens of kussenslopen. (Nog steeds )  Wel poppen waarvan ik nog een exemplaar op de zolder heb staan, zou haar eigenlijk eens fatsoenlijk aan moeten kleden en een mooie plekje beneden moeten geven.
Maar ik hoor wel van mensen die een knuffelbeer van vroeger hebben, soms helemaal versleten maar dit nog steeds als een waardevol bezit zien.
Zelf heb ik ook wel een paar beren op mijn bank staan maar die worden door mij niet als knuffelberen maar meer als decoratie gebruikt en het zijn ook geen heel oude exemplaren.
Mijn knuffelbeer is eigenlijk mijn Hittepit die ik 7 jaar geleden kocht op de 50 plusbeurs.
Een kussen gevuld met kersenpitten in de vorm van een kraag die ik ook lekker opgewarmd om mijn nek kan doen.
Vanaf het begin was ik heel blij met mijn hittepit en het moest wel bijzonder warm zijn zomers als ik hem niet warm mee naar bed nam. Sowieso gaat ie altijd mee naar bed, kan het me niet voorstellen dat ik hem niet bij me heb en als ik hem een enkele keer wel eens vergeet uit de magnetron te halen ga ik er zeker nog voor naar beneden.
Het is een heel ritueel, tijdens het tandenpoetsen en wassen ligt ie al op de plaats van mijn voeten in bed daarna doe ik hem een poosje om mijn nek en later mag ie in mijn armen liggen als ik in slaap val.  Inmiddels heeft ie ook zijn of mijn eigen vertrouwde geur gekregen.
Ik ben er om uitgelachen, ze steken de gek met me als ik het vertel, krijg allerlei opmerkingen maar het maakt me echt niet uit hoor, mijn hittepit is mij heilig.
Ik neem hem mee op reis, als ik op vakantie ga en heb zelfs een keer geprobeerd om hem in een pan op te warmen bij gebrek aan magnetron. Dat was geen succes en leverde hem wel een enigszins verbrand huidje op en hij vloog bijna in de fik.
Na zeven jaar is ie eigenlijk helemaal versleten en ziet er uit als een oude teddybeer. Al verschillende keren lekten de pitten er uit en ging ik weer met draad en naald aan de slag om de schade te herstellen.
Gisteren ook weer en toen zag ik wel dat zijn eindje er aan zit te komen, de stof is inmiddels na 7 jaar helemaal verteerd en kreeg hem nog met moeite weer dicht. De vorm is er al helemaal uit, het is echt een wanstaltig ding geworden.
Maar zoals met veel wanstaltige of oude
dingen zijn die vaak het meest dierbaar.
Ik weet dat ik aan een nieuwe toe ben, in het dorp waar ik vaak ben komt binnenkort een De Tuinen, de winkel waar ik ook mijn eerste hittepit kocht.
Als ie open gaat zal ik er wel aan moeten om nog voor de winter een nieuwe te kopen en met weemoed zal ik afscheid gaan nemen van mijn hittepit die me getroost heeft, verwarmd heeft en er altijd voor me is en dat kan ik van veel mensen niet zeggen.

Van klepperaar tot koude thee

Ondanks dat alle media ons waarschuwen voor de hitte en noodscenario’s bijna ingesteld worden ben ik lekker om een uur of 11 gaan fietsen. Er stond een heerlijk windje en het was zalig.
Ik onderschat echt niet dat het voor sommige, zekere oudere en zwakkere mensen, oppassen is maar heb ook wel eens het gevoel dat mensen het allemaal wel een beetje overdrijven en iedereen loopt te zuchten en te kreunen. Zelfs mijn zoon vroeg nog of ik wel genoeg dronk, pff hij weet best dat ik ongeveer al drie liter thee per dag drink. Deden ze dat twee weken geleden ook al niet toen ze gewoon nog een dikke jas aan moesten zo koud als het was.
Ik merk ook bij mezelf wel dat ik er ongemerkt toch ook door beïnvloed word en ik heb zelfs een cap gekocht vanmiddag want als ik aan het fietsen ben heb ik het idee dat iedereen die ik tegenkom met een zonneklep of pet op aan het fietsen is, dus zal het wel nodig zijn denk ik dan maar. En zeker op de tijd dat ik meestal fiets.
En wat te drinken meenemen. Als een kind van mijn vader, die altijd koude thee meenam als ie ging hooibouwen bij de boer, heb ik een fles koude mint thee bij me, heel dorstlessend en smakelijk ook nog een keer.
Alleen deed het merkwaardige verschijnsel zich voor dat toen ik vanmiddag terug fietste met mijn uiterst charmante cap het wel leek of niemand zo’n pet ophad.  Verbeelding of zie je soms alleen dingen die je denkt te zien en mis je de rest. Nou ja na 5 minuten dat warme ding op mijn kop gehad te hebben, lekker afgegooid en de wind door mijn haren laten waaien. Heerlijk was het.
Even wat wezen winkelen, het was koel in de winkels en ergens een broodje gegeten en een bakje gedaan (drie keer raden waar, meteen goed De Hema 😉 ).
Op de heenweg zag ik toch mijn grote verbazing en verrassing opeens weer een ooievaar op het nest staan.
Een paar maanden geleden waren er twee ooievaars en was ik getuige van de paring. Daarna had ik uitgerekend wanneer ongeveer de jongen geboren zouden moeten worden. 
Een van de Hemadames die weet dat ik graag fotografeer had toen als eens gevraagd of ik die ooievaars wel eens gezien had. Dus ik vertelde dat ik een mooie serie foto’s gemaakt had.
Maar noch zij (en zij woont er heel dicht bij en keek ook vaak) noch ik die er toch zo’n keer of vier per week langs gefietst ben hadden ooit jonge ooievaars gezien. En op een gegeven moment was het nest verlaten. Heb ze wel weken zien zitten broeien, net het kopje boven de rand uit.
Dus hoe of wat, ik weet het niet, misschien geen goed nest, eieren niet uitgekomen, onvruchtbare ooievaar (dat is een contradictio in terminis in mijn beleving) maar hoe vaak ik ook keek nooit jongen gezien en dat vond ik best jammer.
Vandaag zat een van de ooievaars op het nest, zo nu en dan kijkend, misschien zijn of haar partner verwachtend, ik weet het niet. Heb een half uur lekker in het gras in de schaduw zitten kijken en wachten maar zag verder niets.
Hoop dat ze volgend jaar weer terug komen, ze schijnen wel heel trouw aan hun nest zijn, en dan wel zullen zorgen voor wat nakomelingen. Misschien waren ze nog te jong, ja het houdt met wel bezig haha. Suggesties zijn van harte welkom….

Is ’t warm boven ???

Een warme, mag wel zeggen hete dag vandaag. Alleen verbaas ik met wel eens een beetje want soms lijkt het wel of dit de eerste warme dag is die we ooit meegemaakt hebben.
Oké is geef toe, ik kan mijn tijd wat aanpassen zodat ik niet op het heetst van de dag dingen hoef te doen en een siësta kan houden en dat is natuurlijk niet voor iedereen weggelegd die gewoon moet werken op vaste tijden.
En dat doe ik dan ook maar. Vanmorgen heerlijk naar moeders gefietst, haar bed verschoond en haar geïnstrueerd dat ze goed moet drinken. Iets dat ze toch niet doet, kan het net zo goed tegen de deurkruk zeggen die luistert ook niet. Wel heeft mijn zus gisteren waterijsjes gekocht en een briefje voor de zorg dat ze haar ook zeggen dat ze er zo nu en dan een moet nemen.
De tuin eens een keer goed water gegeven en meteen wat lopen werken er in, beetje de schaduw zo veel mogelijk opzoekend maar het was goed te doen.
Fietsen was eigenlijk nog het lekkerste,  een windje in de polder, ja het is ook best mijn weer een beetje. Zoals nu 12 uur en de deuren staan nog open, heb al een kopje thee gemaakt en ga zo nog even buiten zitten, kijken naar de sterren. Me afvragen of er nog meer buiten zitten die ook naar diezelfde sterren zitten te kijken. Hier en daar hoor ik in de tuinen nog gedempte stemmen praten. Een beetje vakantie sfeertje.
Luisteren naar de geluiden in de vijver, als ik geluk heb wat kikkers horen kwaken, voor mij het summum van een warme, zwoele zomernacht.
En dan toch maar naar bed gaan, ben gelukkig een goeie slaper dus ook met warm weer hoop ik dat het wel gaat lukken.
Moest vanavond wel even terugdenken aan toen we nog boven de winkel woonden, mijn ex en ik en het ook zo’n warme nacht was. Met een plat dak op het huis was het ook broeierig warm.
We konden allebei niet slapen. Zullen we buiten gaan slapen, zei mijn ex, wij naar binnen en slaapzakken gehaald en naar een kade gegaan waar hij regelmatig zat te vissen. Een eind naar achteren gelopen en daar gaan liggen slapen. En dat lukte ook nog.
’s Morgens werden we wakker en stonden de schapen die er blijkbaar ook liepen rondom ons heen.  Een aparte gewaarwording om zo wakker te worden.
Dat zal ik morgen niet hebben want ik ga niet buiten slapen, hoewel mijn stretcher buiten heel erg verleidelijk is om het wel te doen. Maar ben bang dat ik heel de nacht bezoek zal krijgen van allerlei insecten en daar zit ik nou net niet op te wachten.

Als ie boven aan de hemel staat………

Vanmiddag begon het een beetje te lijken op echt lenteweer hoewel toen ik ging fietsen om een uur of half 1 kreeg ik nog flink koude handen. En ja mijn fiets was weer gemaakt.
Hoever zou ik vandaag er mee komen vroeg ik aan de fietsenmaker? Positief blijven zei hij, nou ik gok op Krimpen aan den IJssel zei ik en ging op pad. De fietsenmaker vertelde trouwens wel dat mijn twee jaar garantie weer opnieuw ingegaan was na deze reparatie dus dat vond ik dan wel weer een goed gevoel geven.
En ik merkte het meteen hij deed het weer prima dus Krimpen was geen probleem maar ik wilde eigenlijk nog even naar de Action en dat is nog een km of 6 verderop en dan bemerk ik toch bij mezelf nog een beetje de angst van stop ie er dan niet ergens mee. Maar goed als ik zo ga denken dan moet ik niet meer opstappen, heb een verzekering dat wanneer hij daar kapot zou gaan ik gewoon met fiets en al opgehaald wordt. Dus gewoon naar de Action gegaan en er was niets aan de hand. Als je tenminste dat ik door het rode licht op de brug gewoon doorreed niet meereken. Ik schrok er van toen het opeens begon te knipperen en te toeteren dat ik gewoon niet wist wat ik doen moest en doorreed ondertussen denkend o goh, straks gaat ie brug opeens omhoog. Maar goed dat gebeurde natuurlijk niet en na mij kwam er nog een vrouw op de racefiets ook dus die was ook door het rode licht gereden. Maar stom van mezelf vond ik het wel en op de terugweg heb ik eerst even gekeken hoe het allemaal nou precies gaat daar en waar ik dan moet stoppen.
Bij de Action wat bakken voor de tuin gekocht en een sproeier, moet nog wat kruiden uitpoten van de Appie Heijn tuintjes, ze doen het bijna allemaal wel goed eigenlijk. Als ik in Rotterdam ben en de sleutels in mijn zak stop voel ik dat ik nog de sleutels van de leenfiets meegenomen heb. Ik blijf blond.
Zo terug fietsend zie ik overal dat er al druk gebroed wordt door de watervogels, hazen spelen vrolijk in het weiland, wel gauw het hazenpad kiezend als ik een foto wil maken. Ik rijd even langs de fietsenmaker die bijna een rolberoerte krijgt als ie me aan ziet komen. Haha zeg ik, kom alleen even de sleutels brengen die ik nog had, de fiets deed het weer prima. Hij zei, dat vind ik ook wel eens leuk om te horen. En dat is ook zo natuurlijk. Wat dat betreft is ie me altijd wel goed gezind hoor terwijl ik mijn fiets helemaal niet bij hem gekocht heb.
Thuis ga ik eerst even lekker in het zonnetje liggen genieten. In mijn vijver is het druk met de kikkers die nageslacht aan het produceren zijn, ze zijn aardig aan het brommen en ik moet zeggen zelfs voor triootjes draaien ze hun pootjes niet om. En de eerste dotten kikkerdril en paddenritten zag ik al weer liggen in de vijver.
Dat wordt over een paar maanden weer hink-stap-sprong door de tuin gaan met al die kleine kikkertjes en padjes.
Lekker in het zonnetje alle plantjes uitpoten in grotere bakken. Een aantal plantjes die ik over heb gaan de koude grond in, kan gewoon alles niet kwijt in mijn kasje. Ik zie wel of ze het nog gaan doen.
Buiten eten en nog een tijdje van het zonnetje genieten, lui liggend op mijn stretcher zelfs in een hemdje al zo warm is het in het hoekje van mijn tuin.
Vanavond lekker wezen wandelen met een vriendin. Weer genoeg gedaan aan mijn conditie deze dag dus, 30 km gefietst en een uur gewandeld. Zon geeft energie, mij tenminste wel en als ik zoveel buiten ben slaap ik ook meestal als een roos.