Vorige week kwam mijn zus met haar kleinkinderen en zoonlief met vriendin bij me barbecueën.
Mijn zus was aardig vroeg en het wachten was nog op mijn zoon die meestal juist aan de late kant is. En meestal is een understatement hij komt gewoon nooit op tijd.
Om de tijd te overbruggen had ik vast een stokbroodje gebakken en hadden we wat te drinken genomen. Ik ben een enorme theeleut dus ik nam thee.
Het zakje gooi ik gewoontegetrouw altijd al slingerend aan het touwtje in een afvalmand die in mijn tuin staat voor uitgebloeide bloempjes, snel getrokken onkruidjes enz.
Een enkele keer gaat het goed en komt het zakje in de mand maar eerlijkheidshalve gaat het meestal mis en zo ook dit keer.
De kleinzoon van mijn zus vond dat wel leuk en vroeg of hij het ook een keer mocht proberen en opeens waren we bezig met een wedstrijdje theezakjesgooien. Hoe simpel kan het zijn.
De smartphones waren opeens even vergeten en er werd fanatiek geprobeerd wie de meeste keren het theezakje in de mand kreeg.
Inmiddels waren zoon en schoondochter ook gearriveerd zodat we gezellig met elkaar konden gaan barbecueën.
Volgende week is het hier weer Huttendorp, ik ben er niet meer actief bij betrokken maar zeker nu ik thuis ben blijft het toch wel trekken en zal ik daar wel schat ik mezelf zo in dagelijks een poosje te vinden zijn want een paar extra handen kunnen ze altijd wel gebruiken.
Ook daar bleek vaak dat de simpelste spellen voor kinderen (zoals smeer een zeil in met groene zeep, spuit er water op en glijen maar) het beste werken en dat ze daar het meeste plezier van hebben.
De weersvooruitzichten zijn goed dus ik hoop voor de leiding en kids een prachtige week bij het 30e Huttendorp.
Gewoon Ik 