Zo indrukwekkend……..

Vandaag is bij ons in het dorp een Samenloop voor Hoop gehouden. IMG_0215http://samenloopvoorhoop.nl/
Het project ging vrij traag van start met twee teams die zich aangemeld hadden een half jaar geleden ongeveer. Maar in de loop van de maanden kwamen er steeds meer teams bij en vandaag stonden er gewoon 22 teams aan de start om 24 uur te gaan lopen voor het KWF.
IMG_0219Niet alleen 24 uur lopen maar ook allerlei acties werden er georganiseerd door de teams al vooraf.
En tijdens deze loop hebben alle teams een kraampje waar ze dingen verkopen, een verloting houden en ik zag zelfs een kapper die in een paardentrailer een kapsalon had ingericht, allemaal met de opbrengst voor het goede doel.
Het was vanmiddag natuurlijk prachtig weer dus was het meeteen al druk. Ben even wezen kijken naar de start waar alle teams de eerste ronde voorafgegaan door Survivors, mensen die kanker overwonnen hebben. Daarna ben ik weer naar huis gegaan. Vanavond speelde er een band en om 22.30 was er een kaarsenceremonie. Je kon een zak kopen en daar wat op schrijven voor familie of vrienden die aan kanker zijn overleden of momenteel kanker hebben.
IMG_0212Het evenement werd bij ons op een sportcomplex gehouden waarop een ijsbaan in de winter is en in de zomer een grote skeelerbaan. Op deze baan werden de rondjes gelopen. Het is een nieuw en prachtig sportcomplex en heel geschikt voor zo’n evenement.
Al de zakken met daarin een steen en een kaars, ik hoorde ruim 2000, werden vanavond langs de skeelerbaan neergezet en aangestoken. Een prachtige zonsondergang zorgde voor een heel mooi decor.
Er werden gedichten voorgedragen en muziek gedraaid en even stilte gehouden.
Het was echt heel indrukwekkend. Ik had zelf ook een kaarsenzak gekocht met daarop de namen van mijn broer en mijn zwager die beide aan kanker overleden zijn.
IMG_0229Ik heb nog wel even getwijfeld om het te doen, niet voor het geld, maar gewoon omdat ik eigenlijk iemand ben die vaak liever gewoon voor mezelf thuis de herinneringen heb of een kaarsje er voor aansteek. Niet zo van in de openbaarheid met veel mensen erbij.
Maar toch was het heel indrukwekkend en wat hebben we toch een knotsgek dorpje met mensen die gewoon kwamen vanavond, ik schat dat er toch een paar duizend mensen waren en dat geeft wel een saamhorigheidsgevoel.
Omdat ik best veel mensen ken had ik ook dat ik bij de mensen die ik zag dacht, o ja, je broer, je vader, je vrouw, je zus, je kind. Even later stond ik met een bevriende fotograaf te praten en ik vertelde dat zo.
IMG_0295Hij kent ook wel veel mensen in ons dorp en zei, ik had precies hetzelfde dat ik het ook dacht.
Vannacht gaan de teams door met lopen, ze wisselen elkaar af en van elk team lopen twee mensen.
Morgen om 4 uur ’s middags is het weer afgelopen en zal de opbrengst bekend gemaakt worden.
Ik ben heel erg benieuwd maar ik denk dat er heel veel geld opgehaald is voor het KWF en denk dat het ook hard nodig is omdat er nog steeds veel onderzoek nodig is.

Mijn tweelingweblog

seniorennetMet het slechte weer van de laatste weken en het feit dat ik me ook de laatste week niet zo lekker voelde heb ik echt heel weinig gefietst de laatste tijd en ik mis het gewoon.
Heerlijk even op de fiets stappen en weggaan en maar kijken waar ik heen fiets en hoe laat ik weet terugkom.
Dus dit weekend schijnt het wat lekkerder te worden en probeer ik wel een poosje op stap te gaan met camera, even kijken hoe het in de polder is momenteel.
Maar dat was niet de titel van mijn blog.
Toen ik nu zo’n 6 jaar geleden ongeveer begon te bloggen was dat bij seniorennet, heel makkelijk om daar een blog te beginnen. Ik kreeg zelden een reactie en het werd ook niet zo vaak bezocht maar dat maakte me ook eigenlijk niet uit. Ik wilde gewoon dingen van me af schrijven en wie het wel of niet las interesseerde me niet zo.
weblogOp een gegeven moment heeft een vriend mij geholpen met een blog te beginnen bij weblog.
Pas toen ik een beetje mee ging doen met schrijfuitdagingen kreeg ik opeens reacties en ging ik zelf ook terug reageren. Moet eerlijk zeggen dat ik dat bij seniorennet ook nooit gedaan had.
Zo ontstonden toch wel een aantal weblogmensen waar ik regelmatig kwam en ze wel zonder te zien toch een beetje leerde kennen.
Mijn weblog op seniorennet heb ik altijd als een tweelingweblog gehouden. En dat kwam ook wel mooi uit toen de ellende bij weblog begon, ik kon gewoon daar doorgaan.
Weer de overstap gemaakt maar WordPress en daar zit ik nu al weer ruim twee jaar met veel plezier.
Nu doet zich de laatste maanden een raar fenomeen voor eigenlijk, normaliter had ik op mijn tweelingweblog zo’n 10 of soms 15 bezoekers per dag maar sinds ik met die 365 dagen uitdagingen begonnen ben is dat drastische gestegen en soms heb ik een zomaar tussen de 100 en 200 bezoekers en dat is toch wel grappig. geboorteweblogMisschien omdat het ook een seniorennet is dat mensen dat leuk vinden om die jeugdherinneringen te lezen. Ik weet het niet.
Alleen nog steeds is er niemand die reageert en ik heb daar ook verder geen blogs die ik bezoek dus die wisselwerking is er dan niet.
Dat heb ik dan wel op WordPress en hoewel dat niet mijn eerste insteek was vind ik het toch wel leuk en lees ik ook graag bij andere blogs. Sommige bloggers zijn ook echt voor me gaan leven en dat is eigenlijk gewoon hartstikke leuk………

Ik word niet meer warm………..

WielrennenPffff wat was het koud vandaag. Normaliter ga ik ’s morgens altijd even foto’s maken voor de krant bij de hardloopwedstrijden maar ik had gewoon geen zin, had het koud en heb gauw een foto voor mijn eigen deur gemaakt, dat is weer het voordeel als je zoals ik midden in het fiets/loop parcours woon.
Wielrenne5Om een uur of een kwam mijn zoon met zijn vriendin en vroeg of ik even meeging naar de Kermis, de Wielerronde, kortom een rondje dorp. Dus wij op stap gegaan. Even op een terras (brrrr) een bakje thee zitten drinken.
Daarna ging mijn zoon werken en ging ik zelf kijken bij het wielrennen. Wielrennen2Ondanks de kou was het gewoon heel erg druk geworden inmiddels. Niet zo gek want er stond een hele bekende wielrenster namelijk meervoudig Olympisch en Wereldkampioen Marianne Vos aan de start.
Wielrennen4Normaliter sta ik bij dit soort wedstrijden met een stuk of 4 of 5 fotografen maar vandaag moest ik mijn plekkie wel verdedigen/delen met zo’n 15 fotografen. En dat is niet altijd makkelijk tussen al die mannen met van die hele grote toeters op hun fototoestellen. Maar goed het lukte me toch nog wel om wat leuke plaatjes te schieten.
Haar concurrente was haar teamgenoot Iris Slappendel die bij ons uit een naburig dorp komt. Ik ken haar goed want haar vader woonde vroeger naast mij en wij speelden daar vaak op de boerderij. Wannebee2Hij is nu de buurman van mijn broer en Iris speelde vroeger altijd met Peter als wij daar allebei op visite waren.
En zij was natuurlijk bij het publiek ook wel favoriet. Marianne Vos lag al snel een ronde voor en sloot weer aan achter het peloton. Iris ging beginnen aan een inhaalrace en daarna werd het toch nog een leuke en heel spannende wedstrijd. Tja je weet het natuurlijk nooit met die wielerploegen of ze elkaar wat gunnen. Iris haar vader zei zelf ook wel van volgende week moet Iris weer goed haar best doen en rijden voor Marianne. Maar goed toch werd het een spannende finale en dan zie je toch wel dat ze allebei wel wilden winnen. Iris had de langste adem en werd voor de tweede keer eerste in Lekkerkerk.
WannebeeNu is bij ons de horeca ook actief en ik ga dan altijd naar mijn stamkroeg op de dijk. De eigenaars zijn vrienden van me en ik worstelde me door een haag van mensen met bier heen en ging stiekem even gauw een kopje warme thee halen en mocht gebruik maken van het privé toilet zodat ik niet in een eindeloze rij van dames hoefde te gaan staan wachten.
Vorig jaar hadden ze Nielson als artiest die toen net een beetje populair begon te worden. Heel de dijk, het café is gevestigd op de dijk langs de Lek, stond toen vol.
Nu hadden ze gekozen voor een voor mij heel onbekende groep uit Rotterdam “De Wannebiezz”. Arie van Ballegooie, Rocco di Cabrio en Gilles de la Tourniquette zijn geboren en getogen op de kermis en trekken nu met hun vrolijke interactieve ‘Hollandstalige’ liedjesprogramma door Nederland en België om de narigheid van alle dag eens van zich af te zingen. Hun jarenlange vriendschap, de Hollandse gezelligheid en het vrije kermisleven zijn de basis voor een ongedwongen meezingfestijn. Wannebee 4
Echte Rotterdammers en het was zo ontzettend leuk en eigenlijk vond iedereen ze grappig en apart. Ik wil niet zeggen dat het record aantal bezoekers van vorig jaar geëvenaard werd maar het kwam er echt dicht in de buurt ondanks het koude weer.
Ik ben bij ze op een hoog podium geklommen via een heel eng laddertje maar wel met een mooi uitzicht, alleen terug gaan was iets minder.
Nou ja kortom het was gewoon een kei gezellige dag zo, heel veel bekenden tegengekomen.
Twee kopjes thee op heel de middag en toen ik om 7 uur naar huis ging was ik echt helemaal verkleumd van 6 uur buiten lopen, hangen, staan. Ik had het zo ontzettend koud en ik word vanavond ook echt niet warm meer. Ja straks als ik naar bed ga hoop ik.
Vanavond nog verslagen voor de krant geschreven, moet zeggen dat het zonder alcohol toch wat minder moeite kostte dan andere jaren met. Waar een blaasontsteking al niet goed voor is ;). 

Zo’n dag……..

Vanmorgen was mijn blaasontsteking weer aardig heftig terug dus toch maar even de dokter gebeld en wij hebben gewoon echt van die schatten van assistentes dus ik kon meteen langskomen en werd het nagekeken.
Inderdaad een flinke blaasontsteking en dus toch maar een kuurtje halen bij de apotheek.
Was ook nog steeds hangerig, duf, saai, vervelend, nergens zin in, haha, zit gewoon al dagen een beetje op de bank te hangen tussen de paar dingen die ik dan nog wel gedaan heb.
En dat is zo niet helemaal ik eigenlijk.
Vannacht kreeg ik opeens om 4 uur een sms’je dat zoonlief onderweg was en overgestapt in het tweede vliegtuig. Die had er blijkbaar geen erg in dat het bij ons midden in de nacht was. Maar was zo wakker dat ik zo maar weer meer dan een uur wakker lag.
Vanmiddag om een uur of 2 is ie weer veilig geland, morgen moet ie meteen al weer werken dus dat werd gewoon even uitrusten en slapen. Hij belde nog wel even dat hij het prima naar zijn zin had gehad. De verhalen zal ik later wel horen met de foto’s er bij.
Denk dat ouders altijd wel blij zijn als de reis weer goed verlopen is. Ben gelukkig nooit een hele overbezorgde moeder geweest maar heb wel van die momenten.
Zoals gisterenavond toen mijn ex belde. Nu belt mijn ex mij eigenlijk nooit en onze zoon woont bij hem dus even sloeg mijn hart een keer over omdat ik dacht, er zal toch niet gebeurd zijn met ons kind.
Gelukkig was het niet het geval en wilde hij alleen maar even vertellen dat hij een vacature had gezien bij een bedrijf waarvan hij dacht dat het wel geschikt voor mij was. Dat is dan wel weer aardig van hem.
Morgen is het Hemelvaartsdag, dat is voor mij eigenlijk de leukste dag van het jaar in ons dorp.
Kermis, Wielerronden, gezelligheid in alle cafés en terrassen, dus ik hoop maar het ik me morgen weer een stukje beter voel en daar nog wat van mee kan pikken.
Het gebruikelijke biertje zal er dit keer even niet bijzijn, dat lijkt me geen goede combinatie tenminste met medicijnen.
Ach ook met een spaatje rood kan het wel gezellig zijn hoor, dat moet je tenslotte er zelf maar van maken.

Ik vond hem terug………

Een tijdje geleden schreef ik een keer een blog over mijn wordfeudvriend die ik had leren kennen toen ik wordfeud ging spelen.

https://gewoonanneke.wordpress.com/2014/01/09/wie-kent-hem/

Een paar weken geleden zat ik op mijn I Phone een beetje te kijken wat ik er nog meer mee kon dan bellen, mailen en whatsappen en kwam ik bij de programma’s en apps die je er op kon zetten en daar zag ik ook wordfeud. Ik dacht goh als ik probeer hier op mijn telefoon mijn oude account te activeren kan ik misschien mijn oude medespelers weer terugvinden. En verdraaid dat lukte me ook nog en opeens had ik weer de hele lijst met mensen waar ik wel eens mee gespeeld had en daarbij ook Skip dus. Een man van een jaar of 70 waar ik wel eens gezellig mee had zitten praten. Zie eerder blog. Ik nodigde hem weer uit en kreeg meteen een reactie. Wat leuk, waar was je al die tijd. Dus ik legde uit wat er gebeurd was. Hoe gaat het met je vroeg ik “Niet goed” zei hij, “ik heb darmkanker en moet geopereerd worden”. Geen mooi vooruitzicht dus. Maar hij was zoals altijd heel optimistisch. Gisteren is ie geopereerd en de operatie is goed gegaan, via een ruggenprik en hij zat ’s avonds in het ziekenhuis al weer woordjes te maken. Gek eigenlijk zo’n man die ik totaal niet ken en toch zo’n klik mee heb en dat is wederzijds met respect voor elkaar. Zonder rare praatjes zoals ik ook wel regelmatig tegenkom maar gewoon open en eerlijk zo nu en dan met elkaar praten. Vertellend dat ie gek op zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen is en daar volop van geniet. Ben gewoon heel blij hem gevonden te hebben en hoop dat hij nog heel lang mijn wordfeud maatje mag zijn.