Van baggerbeugel tot baggermachine

Vanmorgen fietste ik even door de polder om nog een paar boodschappen te doen maar het was ook nog lekker om een stukje te fietsen, had het goed gepland was precies voor de regen weer thuis. Wel een welkome regen trouwens hoor want alles is echt kurkdroog.
Raapte onderweg de eerste kastanjes op, altijd zo´n herfstmoment voor me, ik hou van kastanjes en neem ze morgen mee naar Pretty er zat ook een tweeling bij zo leuk. Nog gekeken of ik al paddenstoelen zag maar die hebben nog wel een druppie water nodig voordat ze besluiten boven de grond te komen.
Onderweg zag ik in een van de weilanden dat de boer bezig was met het uitbaggeren van de sloten, echt zo´n herfstwerk.
Mijn gedachten gingen terug naar mijn vader die vroeger bij een boer werkte toen ik klein was.
Na de drukte van de hooibouw was het dan een wat rustigere periode en dan werd er gebaggerd met een beugel nog in die tijd. Best een heel werk om te doen. Heb geen foto van mijn vader uit die tijd maar in gedachte zie ik hem nog zo voor me.
Mijn vader die ook zo echt een buitenmens was en als hij in de buurt was gingen we wel eens koffie bij hem brengen.

Papa op weg naar de boer om te werken Winter 1963

Dan ging hij zitten aan de rand van de sloot, altijd zijn alpinopet op, de lange stok van de baggerbeugel op zijn schouder, een sigaretje opstekend en genietend van zijn bakje koffie.
Ik heb geen foto nodig om dat beeld in mijn gedachten terug te zien. Ondanks dat het niet goed betaalde weet ik dat mijn vader het bij de boer goed naar zijn zin had. Heb hem er nooit over horen klagen en hij was graag buiten. En denk toen hij later in een meelfabriek ging werken omdat zijn werk overbodig was geworden door de mechanisatie en de zoon van de boer die het over nam hij het nog wel gemist zal hebben. Hoewel hij het ook daar goed naar zijn zin had en altijd fluitend naar zijn werk ging. Eigenlijk was ie gewoon een positief mooi mens die er het beste van maakte.
Zwaar werk was het best wel dat baggeren. Ook thuis werd het gedaan. Er werden dan z.g. stalen van gemaakt die opdroogden en gebruikt werden op de tuin want het was prima tuingrond geworden dan. Iets dat ik zelf trouwens met mijn vijver ook nog doe, vandaar dat ik weet dat het best zwaar werk is om de bagger er uit te halen. Dit jaar juist weer een keer gedaan

• 

• 

• 

• 

• 

• 

. Momenteel wordt het werk allemaal verricht door machines en het was een prachtig gezicht vanmorgen toen ik al die vogels zag die zaten te wachten op wat er uit die sloten tevoorschijn kwam. Reigers, ooievaars, veel meeuwen, kraaien. Allemaal er op uit om de lekkere hapjes op te eten. En als ik dat zie denk ik ook, ben al op zoveel mooie plaatsen in Nederland geweest maar als ik dit dan zo zie zo´n echt polderplaatje voel ik me een gezegend mens dat ik hier woon.

Takkennest…….

De ooievaars zijn ook weer gearriveerd of ze zijn gewoon deze winter gebleven, dat gebeurt ook met veel ooievaars.
Meteen wordt er uitgekeken naar een goede broedplaats en momenteel staan overal van die kant en klare palen waar ze dan zelf nog takken aan toevoegen om een mooi nest te maken.
Vanmorgen ging ik met mijn zus fietsen, we hebben echt een heel eind gefietst, zonder dat we een plan gemaakt hadden. De IJssel overgevaren met het kleine pontje en zo naar Moordrecht gaan fietsen. Op de dijk bleken we te fietsen op een stuk bij een industrieterrein waar het niet mocht en werden we daar door een “aardige” chauffeur op attent gemaakt. Gewoon een kwestie van even niet opletten, kan gebeuren toch.
Onderweg kwamen met nog een paal tegen waar zo het leek ooievaars begonnen waren een nest te maken, maar met die praktijkscholen die nog niet open zijn lijkt het gedoemd te mislukken. Hierbij dus van mijn kant een oproep aan de regering om de praktijkscholen te openen want anders zie ik het zwaar in voor dit ooievaarsnest to be.

We hebben gewoon 45 km gefietst. Twee keer gestopt en lekker in het zonnetje gezeten met uitzicht op de IJssel. Mandarijntje en appeltje voor onderweg. Best een mooie route om te fietsen.
Vanmiddag weer de tuin in gedoken. Mijn kasje schoongemaakt aan de binnenkant, afgelopen dagen al de eerste dingen gezaaid, uien en tuinbonen gelegd, pluksla gezaaid. En vanmiddag bij het tuincentrum een paar koolplantjes gekocht, bloemkool en spitskool. Die mogen nog een paar weken in de kas en dan naar buiten. Echt zo’n lekkere groente voor het voorseizoen, ze groeien meestal zo snel als kool en tegen de tijd dat ze gegeten kunnen worden kunnen daar de boontjes weer in. Zag nog steeds mijn verpopte rupsen zitten, benieuwd of en wanneer ze uit zullen gaan komen. Toch weer leuk hoor om zo te gaan beginnen met wat prutsen zo iedere dag een paar uurtjes in de tuin. Alles weer tevoorschijn zien komen. Echt een mooi gezicht.

Geboortegolf…..

De voorspellingen zijn dat er over 9 maanden een geboortegolf zal komen. Het is afwachten of dat ook echt zo zal zijn.
Het zekere voor het onzekere nemend ben ik toch even gaan controleren of er wel goed gewerkt wordt om het ooievaarsgilde te versterken met jonge aanwas.
Vandaag maar even op de fiets gestapt richting ooievaarsnesten.
Het eerste nest stemde me niet echt tot optimisme…leeg. Geen ooievaar te bekennen.
Even doorgefietst en bij het tweede nest werd ik vrolijker……. ja hoor daar wordt goed gewerkt.
Ma Ooievaar zit te broeden op de eieren (hoeveel, ja dat kan ik niet zien natuurlijk)  en Pa Ooievaar was het nest in orde aan het maken. Zo mag ik het graag zien want ja dat zal natuurlijk aan het einde van het jaar hard nodig zijn.
Aha….. dat is meteen een probleem natuurlijk want ja die ooievaars gaan voor het grootste gedeelte op wintervakantie naar Afrika en komen echt niet terug om hier Kerst- of OudenNieuwkindjes te bezorgen. Geef ze eens ongelijk.
Hoe krijgen we ze zover dat er meer hier blijven overwinteren, daar zal nog eens goed over nagedacht moeten worden.
Een nog zachtere winter? ….Extra kikkers aanschaffen, een muizenexplosie ensceneren.
Mogelijkheden genoeg maar wat zou er het beste werken.
Nou ja ik hoef daar eigenlijk mijn hoofd niet over te breken. Meestal regelt de natuur dat zelf wel op een goede manier.  En anders zullen ook de ooievaars hun beste pootje voor moeten zetten en wat langer werken en vliegen om alle kindjes te bezorgen.
Blijft natuurlijk wel de vraag:  Wie brengt nou toch de jonge ooievaartjes rond???

Een pleures end lopen…..

Al heel veel jaren wilde ik eens een keer bij de marathon van Rotterdam gaan kijken. Toevallig had ik deze week tegen mijn zus gezegd dat lijkt me wel eens leuk. Gisteren hoorde ik dat Peter ook mee ging lopen, geen hele marathon maar met het bedrijf waar hij werkt gaan ze met zijn vieren een marathon lopen. Dat kan blijkbaar ook.
Vandaag dus toch maar eens die richting gaan fietsen, onwijs druk met fietsers en wandelaars, wist echt niet welke kant op, ben daar niet zo bekend op de fiets maar ik kon gewoon met de rest meefietsen. Ik kwam terecht op de 35 km ongeveer, dat betekende wel dat ik Peter niet zou kunnen zien lopen, alleen de laatste van hun team Joost.
Had ook geen zin om helemaal de stad in te gaan want daar zou best veel afgesloten zijn en voor de rest nog wel drukker zijn. Gewoon daar in de buurt van het Kralingse bos gaan staan. Was eigenlijk veel te warm gekleed voor dit weer dus niet alleen de deelnemers maar ook ikzelf had een beetje last van de warmte. Viel wel mee hoor maar als je er een tijdje staat werd het inderdaad wel warm. Heel toevallig stond ik precies naast een aantal mensen die ook uit Lekkerkerk kwamen en ik redelijk goed ken dus dat was wel leuk.
Op 35 km zie je dat mensen het ook moeilijk gaan krijgen. Ik hoef niet die “echte” profs te zien ik vind die amateurs veel mooier. Heb een mooie serie koppen gemaakt. Afzien, zweten, eten, drinken, enthousiasme. Zag wel dat de ambulances af en aan reden want de warmte sloeg hier een daar flink toe. Hoorde vanavond ook dat er iemand overleden was. Dus echt goed met die warmte zo’n eind rennen lijkt het me ook niet. De laatste van Peter zijn team zag ik verder ook niet, misschien was ie al voorbij of moest ie nog komen maar na een paar uur had ik het wel gezien daar. Ben lekker weggegaan en nog naar de Heemtuin gaan fietsen waar ik heerlijk in de rust mijn appeltje op heb zitten eten en mijn beker thee opgedronken.

Natuurlijk nog wat foto’s lopen maken, het is daar echt zo mooi, weet nu al dat het een plekkie is waar ik regelmatig te vinden zag zijn. Er is iedere keer wel wat anders te zien.
Weet niet waar ik vandaag het vrolijkste van werd, van het prachtige weer, de eerste pulletjes die ik zag, de ooievaars op het nest, de vele oranjetipjes (vlinders) en de eerste zwaluwen voor mij. Het gezegde luidt wel een zwaluw maakt nog geen zomer maar het waren er twee en vandaag voelde het wel behoorlijk zomers aan.
Zelf ongeveer een marathon gefietst (40 km) en daarna even lekker wegsoezen thuis in mijn tuin op mijn stetcher in het zonnetje. De gloed in mijn gezicht en genoten van deze topdag.

Dilemma’s en balen

Soms word ik zo overvallen door dilemma’s ook over het schrijven in mijn blog. Als ik de blogs van de laatste maanden zie zijn het toch wel een beetje huis-tuin- en keukenpraatjes en voor mij voelt het toch wel wat oppervlakkig aan. Niet dat ik nou zo nodig de wereld wil veranderen, probeer dat wel op mijn eigen kleine manier, of diepzinnige blogs wil produceren maar toch…
Als ik dan bij andere bloggers lees waarvan er toch wel een aantal flink in de ellende zitten qua gezondheid voelt het toch wel aardig banaal aan om te schrijven dat ik altijd een week last heb van het begin van de zomertijd, een paar nachten slecht geslapen heb.  Hoe erg is dat nou eigenlijk en ik weet uit ervaring dat het meestal met een flinke week wel weer over is en mijn biologische klok weer een beetje gelijk loopt.
Of schrijven over het feit dat ik vanmiddag binnen korte tijd voor de tweede keer foto’s kwijt ben omdat er weer een kaart vraagt om gedefragmenteerd te worden voordat ik er iets mee kan en daar baal ik dan stevig van.
Vanmiddag had ik een mooie reportage gemaakt van de ooievaars die weer aangekomen zijn en zag ik twee zwanen aan het baltsen, al veel gezien hoor maar dit was wel bijzonder want er was een derde zwaan die steeds mee ging doen.Het was zo’n prachtig gezicht, twee vrouwen die om de gunst van een man hun beste vleugetjes voor zetten.
Ik kon gewoon alle foto’s nog even terwijl ik daar zat aan de rand van de weg terugkijken en opeens zonder dat ik iets geks met mijn camera deed zegt ie geen contact met kaart defragmenteer.
Al weet ik er zijn gewoon heel veel ergere dingen waar zeur ik  nou toch over. De ooievaars blijven hopelijk nog een tijdje alleen die zwanen zullen geen triootje blijven ga ik zomaar van uit. Hoewel je weet het maar nooit met zwanen toch?
Of voor de zoveelste keer jubelen dat ik zo heerlijk gefietst heb, mijn plantenbakken gevuld met zomerbloeiers. Een aantal leuke nieuwe potten gekocht heb waarvan het theepotje voor mij wel de mooiste is. Kon hem niet laten staan.  Zoveel bijen, hommels, vlinders en andere insecten al weer in mijn tuin en onderweg zag. Lekker nog een uurtje in de zon heb zitten genieten met een kopje thee.
Alsof ik andere mensen de ogen uit wil steken, dat is zeker niet mijn bedoeling, dit is gewoon momenteel mijn leven met veel vrije tijd, zin en energie om te doen en er zo van te genieten. En ik weet ook dat veel andere bloggers echt niet zouden willen dat ik mee ging zitten treuren maar zoals sommige mensen getroffen worden dat raakt met toch wel ook al zijn het “maar” blogvrienden.
En ook wel heel vaak een gevoel van dankbaarheid heb dat ik het allemaal nog kan en mag doen…  dus taterata…….. weer wat foto’s van mijn tuin haha…….

Vliegen met en zonder verkeerstoren….

Het wordt wel eentonig maar we hadden gewoon weer zo’n prachtig weekend samen. Natuurlijk speelde het weer daar ook wel een rol bij, gisteren was het mooi weer om op de pedalen te gaan en dat hebben we dus gedaan.
Een keer een heel andere richting op, niet zo heuvelachtig en dat vind ik wel lekker op mijn fiets zonder ondersteuning al ben ik daar meestal ook zo weer aan gewend. Gaat alleen een stuk langzamer.
We zijn richting Twello gaan fietsen, een tochtje van zo’n 30 km totaal, een eindje voorbij Twello was een grote biologische tuin met een winkel en een theetuin er bij, zo’n 3 km onder Deventer. Echt heel leuk vond ik het om daar eens te snuffelen. Zoveel onbekende planten en ik heb er boslook gekocht. Vond het een leuke plant met net een lelietje-van-dalen als bloem maar het is ook goed eetbaar met een smaak die ligt tussen bieslook en knoflook. Ik ben benieuwdof ie het in mijn tuin zal gaan doen en natuurlijk het liefst uitbreiden.
We kregen prima advies waar ik hem het beste kon poten dus dat ga ik zeker doen. Onderweg kwamen we nog twee stellen ooievaars tegen, ze zaten tegenover elkaar een op een nest op een dak en de andere in een boom. Ze waren druk bezig met het in orde maken van hun nest.
Terug kwamen we langs vliegveld Teuge en we vonden het wel de moeite waard om daar even een kijkje te nemen en een hapje te eten in “De Hangar”.

TEUGE – Een Britse parachutist is zaterdag bij vliegveld Teuge in een boom terechtgekomen.

De 53-jarige man is voor zover bekend niet gewond geraakt, maar moest wel door de brandweer uit zijn ongemakkelijke positie worden bevrijd. Met een hoogwerker had de brandweer de parachutist snel weer met beide benen op de grond.

De Brit hoorde bij een groep re-enactors, mensen die historische gebeurtenissen naspelen. Zondag staan er voor hem nog twee sprongen op het programma. Of die na dit hachelijke avontuur doorgaan, is nog niet bekend.

Zweefvliegtuigen, kleine privé vliegtuigjes, heel veel parachutisten die naar beneden kwam, best mooi allemaal. Een keer zag ik een van die parachutisten zo dwarrelen dat ik tegen Wim zei, moet je kijken hoe die naar beneden komt.
’s Avonds op de radio hoorden we in het nieuws dat er een parachutist in Teuge in een boom terecht gekomen was, verder niet gewond of zo en door de brandweer er uit gehaald.
Of het die dwarrelaar was weet ik niet want we hadden verder geen zicht op de landing maar het was wel toevallig natuurlijk dat wij daar ’s middags net zaten en dan later dit nieuws hoorden.
Wim had weer zijn stinkende best gedaan en heerlijk gekookt. Een nieuw recept uitgeprobeerd van een meer dan smakelijke maaltijdsoep met stokbroodje er bij.
Zo’n grote pan soep dat we er de volgende dag nog van konden eten, dat was wel gemakkelijk na een toch wel flinke fietstocht weinig aan het eten te hoeven doen.
De trein huiswaarts was zo druk dat ik moest staan (boekenweekgeschenk, veel mensen gratis reizen en het is altijd al een drukke trein) maar dat verbroedert ook wel weer.
Ben zelf op het trapje naar boven gaan zitten, prima hoor, staan heb ik wel een hekel aan.
Bij Amersfoort nog vertraging omdat er iemand voor de trein was gestapt, altijd zo’n rot bericht om te horen als dat omgeroepen wordt.  Vanaf Amersfoort had ik wel een zitplaats en een leuk gesprek met twee dames en een mijnheer die ook met het boekenweekgeschenk reisden. Kortom ik mag weer terug kijken of een mooie Veluweweekend.

Terror eenden

Dat was de titel van een blogje dat ik klaargezet had voor vandaag maar na wat er vandaag weer gebeurd is in Brussel, is het feit dat een paar eenden mijn tuin terroriseren behoorlijk banaal natuurlijk.
Op mijn werk heb ik de radio aan en hoor de berichten uit Brussel en ik denk wat een ellende allemaal weer en wat zullen veel mensen verdrietige berichten thuiskrijgen. Je moet er toch even maar niet aan denken.
Parijs, Brussel het komt allemaal zo dichtbij.
En dan kan iedereen heel hard roepen, we moeten ons niet door angst laten regeren en daar ben ik het wel mee eens maar toch……
Uit mijn werk ga ik fietsen en stop een tijdje bij de ooievaars. Even gewoon zitten in het gras, even niets en wat foto’s maken. Even niets, niet nadenken en gewoon toch weer genieten van de ooievaars die alsof ze me even op wilden vrolijken een snaveldans uitvoerden. Een prachtig gezicht.
Thuis zet ik even de televisie aan en zie de verschrikkelijke beelden uit Brussel….
Terror eenden, het zou wat, wat maak ik me er druk om………en toch doe ik het weer als ik ze in de tuin weer hoor.
Brutale eenden die van geen wijken weten en zelfs als ik ze bijna in hun nek kan grijpen nog gewoon blijven zitten.
En waarvan ik ook nog eerst een paar foto’s maak voordat ik ze weer wegjaag.
Waren alle problemen in de wereld maar zo klein als die eenden in mijn vijver en tuin denk ik als ze weer wegvliegen.

Overspoeld door ooievaars…..

Vanavond had ik me voorgenomen om even een uurtje blogs te lezen, de afwas nog te doen maar mijn vriendin belde dat dicht bij haar in de buurt wel 8 ooievaars zaten.
Nu heb ik al een paar keer in de weilanden zo vier of vijf ooievaars tegelijk gezien maar acht is wel heel veel dus snel op de fiets gestapt en daar gaan kijken.
Het waren er veel meer, op iedere verlichtingspaal van de ijsbaan zaten twee ooievaars en op het nest dat er al een paar jaar nog steeds leeg staat zaten er wel zes evenals op de lantaarnpalen langs de weg. In totaal telde ik er op een gegeven moment tussen de 20 en de 25 ooievaars. Een bijzonder gezicht. Ook ruziemakend wie er op de palen mochten zitten, andere weer wegjagen.
De zon ging net onder en dat maakte het wel moeilijk om foto’s te maken maar het gaf ook wel een speciaal effect moet ik zeggen. Probeerde er zo dicht mogelijk bij te komen wadend door hoog gras met stekels en brandnetels.Oplettend dat er niet ergens een greppel of slootje lag waar ik gerust in zou stappen in mijn enthousiasme.
De oorzaak van de massale aankomst van deze ooievaars had een minder leuke reden, zoals ik tenminste hoorde in de wandelgangen, namelijk een grote brand in Groot Ammers waar het Ooievaarsdorp Liesvelt gevestigd is.  Hemelsbreed is de afstand naar ons dorp over de Lek niet zo groot dus zullen ze hier hun toevlucht gezocht hebben.
Grote brand in Groot-Ammers
In het Zuid-Hollandse Groot-Ammers woedt een grote brand bij een recyclingbedrijf. De brandweer roept op uit de rook te blijven, zonodig ramen en deuren te sluiten en om niet naar de brand toe te gaan.Of er schadelijke stoffen zijn vrijgekomen, wordt nog onderzocht. Volgens een brandweerwoordvoerder zijn er voor zover bekend geen slachtoffers gevallen.
blijven. Wat me wel opviel meteen was dat veel er zo vies uitzagen, of dat roet was, zou best kunnen.Ben wel benieuwd hoe lang ze hier zullen  Morgen nog maar eens even gaan kijken daar. Hoop dat ze snel weer hun eigen plekkie terugvinden. Zou wel leuk zijn als volgend voorjaar een stelletje deze plaats herinnert om hier te gaan broeden. Dan komt er toch nog wat moois uit voort.
Maar van blogs lezen kwam er dus niets meer, foto’s bekijken en bewerken, nog een stukje erover voor de krant schrijven en opsturen. Jullie houden het nog even te goed.

Van klepperaar tot koude thee

Ondanks dat alle media ons waarschuwen voor de hitte en noodscenario’s bijna ingesteld worden ben ik lekker om een uur of 11 gaan fietsen. Er stond een heerlijk windje en het was zalig.
Ik onderschat echt niet dat het voor sommige, zekere oudere en zwakkere mensen, oppassen is maar heb ook wel eens het gevoel dat mensen het allemaal wel een beetje overdrijven en iedereen loopt te zuchten en te kreunen. Zelfs mijn zoon vroeg nog of ik wel genoeg dronk, pff hij weet best dat ik ongeveer al drie liter thee per dag drink. Deden ze dat twee weken geleden ook al niet toen ze gewoon nog een dikke jas aan moesten zo koud als het was.
Ik merk ook bij mezelf wel dat ik er ongemerkt toch ook door beïnvloed word en ik heb zelfs een cap gekocht vanmiddag want als ik aan het fietsen ben heb ik het idee dat iedereen die ik tegenkom met een zonneklep of pet op aan het fietsen is, dus zal het wel nodig zijn denk ik dan maar. En zeker op de tijd dat ik meestal fiets.
En wat te drinken meenemen. Als een kind van mijn vader, die altijd koude thee meenam als ie ging hooibouwen bij de boer, heb ik een fles koude mint thee bij me, heel dorstlessend en smakelijk ook nog een keer.
Alleen deed het merkwaardige verschijnsel zich voor dat toen ik vanmiddag terug fietste met mijn uiterst charmante cap het wel leek of niemand zo’n pet ophad.  Verbeelding of zie je soms alleen dingen die je denkt te zien en mis je de rest. Nou ja na 5 minuten dat warme ding op mijn kop gehad te hebben, lekker afgegooid en de wind door mijn haren laten waaien. Heerlijk was het.
Even wat wezen winkelen, het was koel in de winkels en ergens een broodje gegeten en een bakje gedaan (drie keer raden waar, meteen goed De Hema 😉 ).
Op de heenweg zag ik toch mijn grote verbazing en verrassing opeens weer een ooievaar op het nest staan.
Een paar maanden geleden waren er twee ooievaars en was ik getuige van de paring. Daarna had ik uitgerekend wanneer ongeveer de jongen geboren zouden moeten worden. 
Een van de Hemadames die weet dat ik graag fotografeer had toen als eens gevraagd of ik die ooievaars wel eens gezien had. Dus ik vertelde dat ik een mooie serie foto’s gemaakt had.
Maar noch zij (en zij woont er heel dicht bij en keek ook vaak) noch ik die er toch zo’n keer of vier per week langs gefietst ben hadden ooit jonge ooievaars gezien. En op een gegeven moment was het nest verlaten. Heb ze wel weken zien zitten broeien, net het kopje boven de rand uit.
Dus hoe of wat, ik weet het niet, misschien geen goed nest, eieren niet uitgekomen, onvruchtbare ooievaar (dat is een contradictio in terminis in mijn beleving) maar hoe vaak ik ook keek nooit jongen gezien en dat vond ik best jammer.
Vandaag zat een van de ooievaars op het nest, zo nu en dan kijkend, misschien zijn of haar partner verwachtend, ik weet het niet. Heb een half uur lekker in het gras in de schaduw zitten kijken en wachten maar zag verder niets.
Hoop dat ze volgend jaar weer terug komen, ze schijnen wel heel trouw aan hun nest zijn, en dan wel zullen zorgen voor wat nakomelingen. Misschien waren ze nog te jong, ja het houdt met wel bezig haha. Suggesties zijn van harte welkom….

Een superleuke dag……….

Vandaag een beetje rustig aan gedaan. Gisteren ging ik ’s morgens om 8 uur de deur uit en kon ik ’s avonds om 9 uur pas even op mijn gemak gaan zitten.
’s Morgens een vriendin geholpen en ’s middags wilde ik een paar uurtjes bij mijn moeder in de tuin gaan werken. Alleen toen ik daar kwam was haar wasmachine kapot en had gelekt.

 

 

 

 

 

Dus heb ik meteen maar even heel haar bijkeuken schoongemaakt en gekeken of er soms iets in het zeefje verstopt zat. Dat was niet het geval dus maar een reparateur er bij halen.

 

 

 

 

 

Daarna nog een paar uurtjes in de tuin gewerkt en ’s avonds nog naar twee scholen geweest voor de jaarlijkse musical. Toen was mijn energie wel ongeveer op.
Vandaag alleen een afspraak gemaakt met http://kakelbont.freeweb.nl/ . Via onze weblogs kwamen we er achter dat we niet in hetzelfde dorp maar wel in dezelfde gemeente wonen.
Dus bij mijn stamkoffiedrinkzaak de Hema afgesproken vanmiddag om een keer een bakje te doen. En het was heel gezellig en leuk om een keer kennis met elkaar gemaakt te hebben. Je kent iemand wel van de weblogs maar ook dan weet je niet van te voren of je niet na 10 minuten al zit te denken waar ben ik aan begonnen.
Dat was zeker niet het geval en ik vond het superleuk.
Gisteren en vandaag tussendoor ook nog wat foto’s gemaakt, juist als ik het druk heb is even zomaar een minuut of 10 ergens in het gras zitten zo heerlijk. Even niets doen. Genieten.
Een roodwang waterschildpad die hier natuurlijk helemaal niet hoort maar die regelmatig in plassen en sloten te vinden is van mensen die ze zat waren en in de sloot gezet hebben. Blijkbaar kunnen ze goed overwinteren. In de haven waar we vroeger lagen zaten er ook jarenlang een paar.
En gisteren was ik een klein stukje aan het wandelen toen er een ooievaar vlakbij landde. Wat een mooi gezicht en kon er nog net wat foto’s van maken.