Soms is het gewoon raar, chemie tussen t
wee mensen, je hebt een klik met iemand of je hebt het niet. Ik heb dat tenminste wel heel snel eigenlijk.
En dat heeft eigenlijk niets te maken met hoe iemand er uit ziet, wat hij doet maar het is vaak het totaalplaatje wat me aanstaat. Het gevoel dat ik bij iemand mezelf kan zijn zonder na te denken of me een bepaalde houding aan te meten die “van me verwacht wordt”.
En niet dat ik zo star ben dat ik door ervaring of omgang met mensen niet van gedachte kan veranderen en iemand toch ga waarderen. Dat gebeurt ook wel eens.
Maar die eerste indruk is voor mij toch wel vaak belangrijk.
En als die klik er is kan het soms ook helemaal niet meer kapot, wat dat betreft ben ik wel behoorlijk trouw in vriendschappen moet ik zeggen.
Zelfs met digitale vrienden heb ik dat ook, was ooit lid geworden van een mailclub en ook daar had ik met een aantal net iets meer als met de anderen net zoals bij mijn weblog merk ik bij mezelf die klikken.
De blogs die ik lees bij andere zijn eigenlijk allemaal van mensen die ik niet privé ken ( een paar uitgezonderd) en toch heb ik met sommige meer een klik als met andere bloggers.
Misschien door de manier van schrijven, de overeenkomsten hoe mensen over dingen denken en er mee omgaan.
Maar eigenlijk is het wel raar dat er ook bloggers bij zijn die ik ook niet ken maar waarvan ik gewoon weet “dat zou in het echie geen vriend/vriendin van me zijn”.
Moet me ook wel eens inhouden als ik ergens op reageer, weet wel ze kennen me verder toch niet maar toch ik zou ook niet iemand niet willen kwetsen omdat ik gewoon het hele verhaal vaak niet ken. En iemand misschien heel anders is.
Gewoon Ik 