Zo fietsend door de polder vallen eigenlijk de watervogels mij het meeste op en dan de zes die ik het meeste zie zijn de Zwaan, Reiger, Fuut, Gans, Eend en Meerkoet.
Soms vraag ik me al fietsend af, welke vogels vind ik nou eigenlijk het mooiste maar eigenlijk is het niet te vergelijken.
Gisteren dacht ik opeens, met welke van deze zes soorten watervogels voel ik me nou eigenlijk het meeste verwant.
Leuk om tijdens het fietsen over na te denken.
De Zwaan: Ik vind het een koninklijk dier, niet iets wat bij mij past, doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Als ze zo door het water bijna glijdt, soms de vleugels een beetje opgezet, prachtig gezicht.
Als ik de zwaan echter in het weiland zie lopen is het elegante er een beetje vanaf en dan komt ie dichter bij me in de buurt.
De Ganzen: Altijd bezig en alert, van de groep altijd een die de boel in de gaten houdt, daar heb ik wel iets mee. Maar ook wel schuw en altijd in groepen bij elkaar, nee dat wordt ie ook niet.
Eenden: 
Ja met eenden heb ik dus eigenlijk helemaal niets, weet niet waarom, misschien omdat er zoveel zijn en zo “gewoon” en je ziet ze overal, meestal onopvallend zwemmen ze rond. Zet ze ook zelden op de foto hoewel ze eigenlijk ook mooie kleuren hebben.
Futen: Zulke prachtige vogels, elegant en bijzonder. Soms zou ik wel willen dat ik zo was. Alleen in hun zorg door de jongen kan ik mezelf herkennen. Ze zo koesteren, als het nodig is op de rug dragen en ze toch weer zelfstandig maken.
Reigers: 
Boeiende en prachtige watervogels, soms tijden stilstaand op hun lange poten voordat ze hun prooi pakken, maar ook vinnig en brutaal. Nee ook die wordt het niet.
Meerkoeten: 
De altijd bezig zijnde meerkoeten, lekker lomp nog makkelijk voor een fiets of auto overstekend zodat ze soms gewond raken of gedood worden, nesten bouwend op de mooiste plekjes, meestal een al bij elkaar gewaaid bosje riet of gras waar nog met veel ijver takjes aan toegevoegd worden zolang er gebroed wordt. En altijd op van die mooie plekjes broeiend. Het lijkt wel of ze altijd in beweging zijn. En dan die poten, die prachtige poten met bijna schilderachtige tekeningen erop.
De zorg voor hun kroost.
Je snapt het al numero uno is de meerkoet voor mij. 
Voel me wel verwant met hen. Altijd bezig zijn met van alles en nog wat. Zo is mijn huis helemaal schoon, netjes en opgeruimd en nog geen uur later liggen er weer kranten, boeken, weet ik wat.
Of mijn tuin die best mooi is maar niet zo’n super nette met alles op zijn plaats staande planten zoals sommige mensen hebben. Er groeit bij mij altijd wel iets waar het niet hoort maar wat ik dan weer zo mooi vind.
En inderdaad ik draag ook graag kleurige laarsjes of schoenen haha, niet zo mooi getekend als de poten van een meerkoet dat dan weer niet. 
Ook in de zorg voor hun kroost kan ik mezelf wel in herkennen.
En dit 
wetende kijk in nog met veel meer plezier naar deze beesten en zal ik van de zomer weer regelmatig in het meerkoetenparadijs zijn om deze leuke beesten te volgen en te fotograferen. Er wordt al weer volop gebroed en ik denk dat binnen twee weken de jonkies al weer rond zullen zwemmen.
Gewoon Ik 