Kedengedeng kedengedeng…….

Ik heb het wel vaker gezegd, ik hou van treinen vind het nog steeds heerlijk. Je hoeft niets, gewoon lekker zitten, soms lezen, soms puzzelen en soms gewoon naar buiten kijken om te zien dat de weilanden van de polder waar ik woon langzamerhand overgaan in de bosrijke omgeving van de Veluwe.
Afgelopen vrijdag met de trein naar Apeldoorn, een makkelijke verbinding, rechtstreeks van Gouda naar Apeldoorn een uurtje onderweg. Het was een heel drukke trein, een dubbeldekker. Ik was blij dat ik mijn kruk meegenomen had, loop eigenlijk helemaal niet meer met een kruk maar zo in en uit die trein best prettig nog even. Ik ging naar boven en daar zat een hele groep met kinderen maar er waren nog wel wat plaatsjes vrij en ik vroeg aan een van die meisjes mag ik naast je komen zitten. Ja hoor mevrouw zei ze en ik ging zitten.
Ik vroeg of ze op schoolreis waren en ze vertelden dat ze op kamp waren geweest, kinderen van groep 8 op weg naar een nieuwe uitdaging de middelbare school. En echt leuke kinderen die allemaal vragen begonnen te stellen zoals waar gaat u naar toe en toen ik zei naar mijn vriend, waarom gaat u daar niet wonen of hij bij u. Ja zei ik daar hebben we geen zin in en bovendien hebben we nu twee mooie plaatsen om te zijn de polder en de bossen.
Een van de kinderen vroeg hoe oud ik was en ik zei, raad maar eens.. En ze begonnen allemaal te raden van 50 -65 jaar, nou daar kwam ik nog goed van af en zei dat ik 70 was.
Zelf waren ze in Kijkduin op kamp geweest. Ze hadden allemaal geen telefoon en ik vroeg of ze die thuis hadden moeten laten en dat was inderdaad zo. Ik vroeg hoe ze dat vonden en twee meisjes zeiden, wel saai maar ook wel heel leuk. Ze hadden zelf dingen moeten doen sliepen ook in tenten. Afwassen en opruimen alles. Allemaal waren ze bezig hun laatste zak met snoep op te eten. En waarom ik een kruk had dus ik zei dat ik een nieuwe knie had gekregen en meteen kwam er van alle kanten dat hebben mijn oma ook of een nieuwe heup. Zo grappig toch.

De juf verzuchtte ik dacht dat jullie in de trein allemaal een beetje zouden slapen maar jullie zijn zo actief dat komt vast door al dat snoep dat jullie zitten te eten. Ze kwamen uit de buurt van Zwolle dus moesten nog een stukje verder dan ik en nog een keer overstappen. Maar wel heel erg leuk hoor om bij zo’n groep te zitten die ook zo gezellig zit te kletsen en voor ik het wist was ik in Apeldoorn. Op de terugreis wederom een heel drukke trein, Ik ging naar binnen, het zat aardig vol maar ik zag een plaatsje dat nog leeg was, er zat een mevrouw en er stond wel een tas van haar. Ik vroeg of ik daar mocht zitten. Ze deed heel moeilijk en zei, kunt u niet ergens anders gaan zitten en dit is ook nog eens een stiltecoupé. Ik vroeg me af waar dat op sloeg en zei dat ik niet zou gaan zingen hoor maar inmiddels riep verderop een jonge vrouw kom maar hoor, ik ga wel staan. Maar naast haar maakten twee heren ook plaats en zeiden, hier kunt u ook zitten en dat heb ik gedaan. Aardige heren waar ik geen praatje mee kon maken (helaas) want het was een stiltecoupé maar ik bedankte ze nog wel. Eigenlijk hou ik niet zo van stiltecoupés hoor, ik heb liever wat reuring om me heen maar goed als het druk is heb je soms weinig keuze. Bij het uitstappen in Gouda stond er een man met een gereedschapskist naast me. Hij zei, ik druk wel op de knop om de deur te openen dan kunt u als eerste uitstappen. Kan ik u ergens mee helpen. Wat een aardige man, ik zei dank je wel maar het gaat wel lukken hoor. Toch is het wel zo dat de entree van intercity’s niet echt handig zijn hoor als je nog niet zo mobiel ben. Nu kan ik al weer goed uit de voeten natuurlijk maar toch het is soms best een flinke stap om er uit te komen.

En zo houden onaardige en aardige mensen elkaar weer aardig in evenwicht.
Maar goed mijn eerste reizen zijn weer goed verlopen en moest ook nodig wat vrije reizen dagen opnemen want had er nog 11 staan. Gelukkig sinds Corona blijven die het hele jaar staan en nog een aantal lopen door tot volgend jaar, vroeger verliepen ze na twee maanden zodat ik dit weekend er weer twee in kon wisselen. Treinen, ik hou er van.

Ondankbaar…..k

Soms voel ik me best een beetje of zoals vandaag wel heel erg ondankbaar omdat ik me eigenlijk helemaal niet zo blij voel dat er weer zoveel kan en mag.
Dan denk ik wat wil je nu eigenlijk, terug naar alles strakke regels….. maar echt ik heb ondanks ik soms best wat angstig of bezorgd over dit virus was (nog soms maar de druk is een beetje weg) echt zulke mooie maanden gehad.
Een enkele dipdag daargelaten voelde ik me eigenlijk super heerlijk.
Scheelde natuurlijk dat het mooi weer was en ik veel naar buiten kon gaan.
Maar de afgelopen maanden heb ik zoveel gefietst, gewandeld, gefotografeerd, in mijn tuin gewerkt, zelfs al 6 boeken gelezen. Allemaal dingen die ik zo graag doe.
Helemaal met niemand afspreken want dat mocht niet, geen werk, geen vrijwilligerswerk, een lege agenda. Soms gewoon uren in de tuin zitten, wat fotograferen, wat rommelen, radiootje aan… mij heb je dan.

Twee weken geleden weer begonnen met werken, weer eens afgesproken met mijn zus en vriendin.
Veel leuker toch weer dat contact niet meer door de telefoon maar face to face.
En heel stom maar ik mis gewoon soms nog mijn rust en vrijheid, de natuur in gaan.
Gisterenmiddag was ik zo heerlijk in de tuin aan het werk. Had wat nieuwe plantjes gekocht, moest nog wat dingen verpoten, had geen zin om te stoppen.
Dinsdagavond spraken mijn vriendin en ik meestal om en om bij haar of bij mij af.
En gisteren dacht ik opeens, pff zit opeens weer helemaal in het harnas en belde haar af en zei een andere keer te willen afspreken.  Tot half 8 doorgegaan met werken in de tuin en nog in het zonnetje buiten zitten eten zo half 9. Gewoon niet op de klok letten.
Niet meer zo vast op deze avond, wil onze afspraken en contacten echt niet missen maar vond het in coronatijd zo heerlijk dat ik nergens rekening mee hoefde te houden.
Vandaag met mijn zus op stap gegaan, we gaan meestal wat winkelen, een bakje doen en nu ook.
Best naar een aantal winkels geweest, beetje zoals we het altijd deden, het oude rondje, best gezellig hoor en weer bijgekletst en toen we weer naar onze fietsen liepen had ik het gevoel dat de drukte nog helemaal op me viel. Ik zei tegen mijn zus, vind je het ook niet zo onwijs druk overal na de rust van voorheen. Maar zij vond het juist heerlijk om weer even in de reuring te zijn. En ze stelde meteen al weer voor om zaterdag opnieuw wat te gaan doen. Ik snap het van haar ook wel. Haar man is iedere dag thuis, ze is blij er even uit te zijn.  Maar zaterdag ga ik echt niet weer winkelen. Heb nog een aantal natuurgebieden waar ik wil gaan wandelen en dat vind zij toch weer niets. 
Het weekend met Wim was wel heel heerlijk, toen ik in de trein zat dacht ik nog, lekker even uit de routine van iedere dag. Wij hebben samen ook dezelfde interesses.
Nou ja warrig blogje maar misschien is er iemand die het een beetje snapt.
Aan de andere kant voel ik me dan ook ondankbaar omdat het toch wel leuke dingen zijn en het ook niet wil missen die contacten. Maar heb wel gemerkt de laatste maanden dat de fietstochten, vaak ook ’s avonds als het nog stiller is mij zo goed hebben gedaan.
Moet gewoon een nieuwe modus daarin vinden om dat soort dingen toch te blijven doen voor mezelf en hier en daar een keer nee zeggen of niet zo strak op vaste dagen afspreken.

 

Een pleures end lopen…..

Al heel veel jaren wilde ik eens een keer bij de marathon van Rotterdam gaan kijken. Toevallig had ik deze week tegen mijn zus gezegd dat lijkt me wel eens leuk. Gisteren hoorde ik dat Peter ook mee ging lopen, geen hele marathon maar met het bedrijf waar hij werkt gaan ze met zijn vieren een marathon lopen. Dat kan blijkbaar ook.
Vandaag dus toch maar eens die richting gaan fietsen, onwijs druk met fietsers en wandelaars, wist echt niet welke kant op, ben daar niet zo bekend op de fiets maar ik kon gewoon met de rest meefietsen. Ik kwam terecht op de 35 km ongeveer, dat betekende wel dat ik Peter niet zou kunnen zien lopen, alleen de laatste van hun team Joost.
Had ook geen zin om helemaal de stad in te gaan want daar zou best veel afgesloten zijn en voor de rest nog wel drukker zijn. Gewoon daar in de buurt van het Kralingse bos gaan staan. Was eigenlijk veel te warm gekleed voor dit weer dus niet alleen de deelnemers maar ook ikzelf had een beetje last van de warmte. Viel wel mee hoor maar als je er een tijdje staat werd het inderdaad wel warm. Heel toevallig stond ik precies naast een aantal mensen die ook uit Lekkerkerk kwamen en ik redelijk goed ken dus dat was wel leuk.
Op 35 km zie je dat mensen het ook moeilijk gaan krijgen. Ik hoef niet die “echte” profs te zien ik vind die amateurs veel mooier. Heb een mooie serie koppen gemaakt. Afzien, zweten, eten, drinken, enthousiasme. Zag wel dat de ambulances af en aan reden want de warmte sloeg hier een daar flink toe. Hoorde vanavond ook dat er iemand overleden was. Dus echt goed met die warmte zo’n eind rennen lijkt het me ook niet. De laatste van Peter zijn team zag ik verder ook niet, misschien was ie al voorbij of moest ie nog komen maar na een paar uur had ik het wel gezien daar. Ben lekker weggegaan en nog naar de Heemtuin gaan fietsen waar ik heerlijk in de rust mijn appeltje op heb zitten eten en mijn beker thee opgedronken.

Natuurlijk nog wat foto’s lopen maken, het is daar echt zo mooi, weet nu al dat het een plekkie is waar ik regelmatig te vinden zag zijn. Er is iedere keer wel wat anders te zien.
Weet niet waar ik vandaag het vrolijkste van werd, van het prachtige weer, de eerste pulletjes die ik zag, de ooievaars op het nest, de vele oranjetipjes (vlinders) en de eerste zwaluwen voor mij. Het gezegde luidt wel een zwaluw maakt nog geen zomer maar het waren er twee en vandaag voelde het wel behoorlijk zomers aan.
Zelf ongeveer een marathon gefietst (40 km) en daarna even lekker wegsoezen thuis in mijn tuin op mijn stetcher in het zonnetje. De gloed in mijn gezicht en genoten van deze topdag.

En ook ik dook er in……

Niet in het water hoor, geen Nieuwjaarsduik, ben een enorme koukleum dus zal je mij dat nooit zien doen.
Maar goed had heel de ochtend zitten werken aan mijn dagboek en was wel even toe aan een stukje buiten en fietsen hoewel dit grijze grauwe weer niet echt uitnodigde maar toch gedaan.
Had twee dingen in mijn hoofd of nog een keer gaan kijken in de Heemtuin of even naar de Oosterhof een overdekt winkelcentra fietsen. Qua afstand maakt het niet zoveel uit en ik laat dan vaak iets geks beslissen wat ik zal gaan doen. Vandaag dus ook, beide zijn een stuk dezelfde kant op en dan moet ik bij de stoplichten beslissen ga ik na rechts naar de Heemtuin of rechtdoor naar de Oosterhof. Dus dacht ik als het licht meteen op groen springt ga ik rechtdoor moet ik afstappen en wachten ga ik naar rechts.
Het licht sprong meteen op groen dus naar de Oosterhof.
Terwijl ik mijn fiets vast stond te maken aan de rekken zag ik de metro heel wat bezoekers uitspuwen….pff dacht ik het is druk zeg vandaag.
Het is voor mij ook altijd net alsof ik opeens in een heel andere wereld ben beland. Vanuit mijn rustige haast uitgestorven dorpje opeens in de drukte van de stad, ook wat betreft de mensen die ik tegenkom. Bij ons is het toch nog wel grotendeels een “wit”dorp terwijl het daar echt multiculti is. Dat heeft ook wel wat.
Als ik bij C en A naar binnen loop snap ik ook opeens waarom het zo druk is, uitverkoop.
Rekken vol met 3 halen 1 betalen….en ook ik duik er ff in, ik vind het gewoon leuk om dan te snuffelen. Ik struin zo door heel de winkel heen tot ik een trui, een vest en nog een trui heb drie voor 19,00 en ook nog 3 bundels sokken voor 9.00.
Eindelijk aan de beurt bij de kassa blijkt de trui die ik het mooiste vond door iemand in het verkeerd rek is gehangen en telt dus niet mee voor 3 halen 1 betalen. Pff heb ik weer. Ik weer terug en denk, hoepel maar op met die zooi, ik ga gewoon lekker weer weg. Vind het wel goed zo. Maar ja die ene trui vond ik wel heel erg leuk en die sokken ( o erg ben echt zo gek op sokken)  ook heel goedkoop.  Maar ja echt nodig had ik het natuurlijk niet.
Toch neem ik nog een keer de moeite om in de rij te gaan staan dan maar alleen die ene trui,ga niet nog een keer al die rekken bekijken voor iets er bij dus de rest hang ik gewoon weer terug.
Als ik terug de winkel doorloop zie ik echt dat het wel een veldslag lijkt te zijn geweest, overal liggen kledingstukken op de grond. Heel veel mensen staan in de rekken te graaien en eigenlijk vraag ik aan mezelf.  Waarom vind je dat nou eigenlijk zo leuk om daar in mee te doen. Krijg geen antwoord. Wip ook nog even bij de Primark naar binnen maar het snuffelvuur is gedoofd en ik sta binnen 5 minuten weer buiten. Het is genoeg geweest.

Als ik terug naar huis ga fietsen regent het,niet hard wat miezerig. Bijna thuis lijkt het wel of ik opeens in een film van Hitchcock ben beland. Een enorme zwerm kauwen zoekt al ruziënd een plaatsje in bomen en weiland. Ondanks de miezer pak ik toch nog maar mijn camera om een paar foto’s te maken er van …..
Ergens lijkt het wel een beetje op elkaar. Die koopjesjagers en de kauwen….

Zit een vrouw bij de Hema

Na mijn werk even gaan fietsen en een broodje gaan eten bij de Hema, pff als ik binnen kom zie ik het al het is onwijs druk daar. Herfstvakantie natuurlijk dat is duidelijk te merken ook.
Met mijn dienblad sta ik te kijken waar ik kan gaan zitten maar er zijn weinig plaatsten over. Dan zie ik in mijn favoriete hoekje een vrouw zitten. Het zitje bestaat uit twee banken met tafel ertussen voor vier personen.
Ik loop er heen en vraag of ik er bij kan zitten en de mevrouw vindt het geen probleem sterker nog volgens mij vindt ze het nog wel gezellig.
Ze begint een praatje te maken zonder zich op te dringen of zo, gewoon gezellig.
Waarom ze haar koffie met een rietje drinkt, omdat ze trillende handen heeft i.v.m. een vorm van Parkinson en de dames van de Hema haar koffie altijd even komen brengen bij haar.
De laatste tijd en dat zal ook wel de leeftijd zijn dat iedereen wel wat gaat mankeren, de een erger dan de ander, is  gezondheid wel vaak het gespreksonderwerp. Pas zat ik op een verjaardag en dacht ik na een klein uurtje ik ga naar huis, pff alleen over wat iedereen mankeerde. Niet over hen zelf maar over allerlei mensen uit het dorp. Vreselijk alsof er geen leukere dingen zijn om over te praten.
Snap best wel hoor als iemand wat heeft of een naaste familielid dat hij of zij daar over wil praten, dus een beetje dubbel is het wel natuurlijk en ik zeg zelf ook wel eens wat.
Maar dat was dit keer niet het geval, oké dat ze nog geopereerd moest worden aan haar heup kwam nog even langs maar daar bleef het ook bij.
Het gratis openbaar vervoer dat ze in metro en bus vertelde ze over, dat zouden ze in onze gemeente ook eens moeten doen voor 65 plussers en het vervoer op maat waar ze gebruik van kan maken.  En eigenlijk was het best gezellig ook dit onverwachte gesprek zo.
Zag verder in het restaurant nog meer mensen die bij elkaar aanschoven. Die drukte zorgde dus ook voor een soort gezelligheid onderling ontstond en iedereen toch een plaatsje vond terwijl de dames van de Hema zich drie slagen in de rondte werkten.
Heb trouwens weer wat cadeaukaarten van de Hema aangeschaft, deze week bij aankoop van een cadeaubon van 20,00 is ie 25,00 euro waard, dat is wel de moeite waard zeker als je zoals ik toch wel vaste klant bent.  Je mag er drie per klant kopen dus die 60,00 is opeens 75,00 waard. Risico is alleen natuurlijk dat de Hema failliet gaat en de cadeaukaarten niets meer waard zijn.  Kan deze weken door het inleveren van spaarpunten ook gratis koffie drinken, ook wel een leuke actie waar ik vandaag maar meteen gebruik van heb gemaakt. Door de overname van de Hema afgelopen week door Marcel Boekhoorn (ken hem niet persoonlijk haha)  denk ik me over de cadeaukaarten geen zorgen hoef te maken.

Japanners kijken……

Ik vind het altijd leuk om bij de molens van Kinderdijk te fietsen maar meestal als ik met mijn zus ga fietsen die kanten op komt het er niet van omdat zij het veel te druk vindt.
En dat is het ook maar ik stort me graag een of meerdere keren per jaar even onder de toeristen dus vandaag even een fotoblog met commentaar…….

Vertrekken met het voetveer van Lekkerkerk……. Het pontje komt er aan hoor !!!!

Jullie zitten daar te wachten, gaan jullie ook mee allemaal ???

Fietsend langs de prachtige oevers van de Lek

Ja hoor daar zijn ze de molens !!!!!!!!

En de Japanners……

 

Met boten vol worden ze aangevoerd…….

Follow the leader leader leader ……..  veel paraplu’s als parasols, geen overbodige luxe trouwens met dit weer

Kom op vrouw (in het Japans dan) riep haar man maar zij bleef maar klikken, klonk als een mitrailleur

Ja ff een kiekie maken (kiekie Japans voor foto ) met de bekende rieten mand op de achtergrond

Ik ben het zat om bekeken te worden…….. inpakken maar ff Christo gebeld…….een molen die had ie nog niet gedaan

Ik geef toe niet allemaal Japanners, ook een aantal Italiaanse dames die mooie plaatjes maakten. Rara waar wijst ze naar ????

Deze man, duidelijk een local hero zag ik verschillende keren een praatje aanknopen (nou ja praatje haha meer gebarentaal)… wijzend op zijn klompen en zich aanbiedend om mee op de foto te gaan alleen met mooie meiden zoals op bovenstaande foto. Zo grappig …….. ik dacht even aan Me To maar dacht gun die man zijn pleziertje toch…….
Iedere keer reed hij op zijn Puch weer een stukje verder om nieuwe dames te scoren……

Deze mensen hadden het beter bekeken…… ik hoorde een jongen roepen FOTO ?? 10 euro……… 😉

Molens op de wind gedraaid dus de achterkant was te zien…..

En dan met de autopont met de toepasselijke naam “Kinderdijk” weer terug naar de andere kant van de Lek……

Leuk fietstochtje zo langs beide oevers van de Lek……….

Vakantie………

Zo even nog een kort blogje voordat ik op vakantie ga. Nog even wat drukke dagen gehad, begrafenis opa schoondochter had nog wat afspraken voor de krant even hier en daar in mijn huis nog wat ontstoffen en mijn koffer pakken.
Mag van mijn lief niet te veel meenemen maar zelf belde hij nog wel wat hij niet mocht vergeten. ;).

Even regelen dat iemand mijn tuin zo nu en dan bewatert en de vuilnisbak buiten zet. Buren informeren dat ik er een week niet ben, altijd handig als ze dat weten.
Afijn allemaal van die dingen die ik altijd doe voordat ik op vakantie ga.
Vrijdag gaan we met de trein, hopen elkaar te ontmoeten in Amersfoort om verder samen te reizen naar Harlingen. Ook wel een missie op zich want we hebben nog wel eens in verschillende treinen gezeten hoewel de afspraken goed waren. Komt vast wel weer goed.
Heb er best veel zin in en heb even stiekem naar de vooruitzichten gekeken die ik graag wil geloven al wisselen ze soms per dag maar deze hou ik er maar in haha.
Nou ja even niet meer, schrijven en lezen op blogs niet meer reageren, even pauze dus allemaal fijne dagen en tot over ruim een week weer.
Terschelling here we come…………..

Kont omhoog en springen maar

 

Gisteren gingen bij een boerderij hier in het dorp de koeien naar buiten, iedereen mocht komen kijken aangezien de kinderen vrij hadden op Goede Vrijdag waren er aardig wat ouders/opa’s/oma’s met (klein)kinderen gekomen om daar naar te kijken.
Ik had het ook nog nooit gezien dus was ik ook even gaan kijken en wat foto’s te maken.
Het was echt een leuk gezicht, konten omhoog en springen, aan elkaar snuffelen, lekker even met de kop door het gras schurken, een beetje sparren.
De meeste kinderen met laarsjes aan mochten op de hekken of een boerenkar zitten. Sommige ook even stoer op zo’n grote tractor al is dat ook nog best eng hoor zo hoog.
Leuk om een keer te zien. Het was niet meer zo enthousiast als vroeger want de koeien lopen bij ons binnen altijd los vertelde de boer. Vroeger zaten ze heel de winter aan kettingen dan werden ze helemaal dol als ze de wei in mochten. Maar ook nu kon je zien dat de koeien er duidelijk van genoten.
Gisterenavond gezellig wezen kaarten in het café, werd nog 4e ook en kreeg een grote gourmetschotel die vries ik maar in voor als Wim een weekend komt. (tip van mijn zusje). Het werd wel heel laat, eigenlijk veel te laat zo rond 2 uur ging ik weer eens naar huis toe maar het was ook zo gezellig.
Vanmorgen had ik afgesproken om de kleindochter van mijn (vroegere) buurvrouw op de foto te zetten, fotosessie in het Loetbos. Het zijn hele mooie foto’s geworden en het meisje (5) had er duidelijk veel plezier in en dan gaat het ook wel wat gemakkelijker.
Ze had al van te voren aan haar moeder gevraagd of ik dan nog even meekwam om een kopje thee te drinken dus dat heb ik maar gedaan. Daarna nog even rondje fietsen met zus en wat boodschappen doen en toen was ik ook helemaal echt afgedraaid. Vanmiddag lekker met dekentje op de bank en als een marmotje liggen slapen uren lang.
Heb best wel eens vaker drukke weken maar deze week spande wel de kroon, best veel leuke dingen maar ook dat gedoe met gemeente nog een 60 jarig huwelijk nog andere dingen voor de krant, naar Gouda en Amersfoort. Pff beetje fout gepland allemaal in dezelfde week.
Ben blij dat ik met Pasen niets afgesproken heb, hoogstens morgen even een bakje gaan doen bij mijn kind en zijn lief maar verder echt helemaal niets. Heerlijk.  Als het weer meezit nog wel wat plantjes uitpoten maar dat is pure ontspanning voor me.
Ik zie in de winkels mensen echt karren met boodschappen doen, vind ook wel dat Pasen een soort tweede Kerstmis wordt je moet weer zo nodig (volgens de commercie dan) met iedereen van alles doen en voor mij hoef dat helemaal niet hoor. Laat mij maar lekker vrij, beetje tuin prutsen als het weer het toelaat en anders binnen heerlijk niets doen. Ben er helemaal even aan toe.
En voor iedereen natuurlijk fijne en gezellige Paasdagen…..

De meest sociale coupé

Vandaag kwam ik na een mooi weekend weer terug uit Apeldoorn met de trein, het is altijd wel een drukke trein maar nu was ie echt helemaal volgepropt al toen die in Apeldoorn aankwam. Ik stapte in de trein in het gedeelte waar een aantal opklapstoelen staan. Zag meteen al dat ik niet hoefde te proberen om nog een plaatsje te veroveren in de normale coupés maar hier was nog wel een stoel met koffers erop dus ik vroeg aan de man waar die van waren “als het niet lastig is mag ik hier dan zitten” Het is wel lastig antwoordde hij maar hij maakte toch het stoeltje vrij. Ik blij nog een zitplaatsje te hebben.
Er stapten nog veel meer mensen in die niet konden zitten dus in dit gedeelte stond het aardig vol met mensen. Zal even schetsen wie. Twee jonge meiden hadden zich geposteerd hangend tegen de prullenbak die daar hing. Een jong stel met twee kleine kinderen, de man naast me met zijn dochter aan de andere kant van me en wat later bleek zijn vrouw tegenover op een stoeltje. Een mevrouw met en jong kindje die ook nog een zitplaats had. Nog een jongeman met zonnebril druk bezig met zijn mobiel. En nog een paar mensen.
Volle bak dus en op een of andere manier schijnt dat dan toch ook weer te verbroederen of zo. Want de mevrouw die haar kindje voor zal te lezen, liet de andere kleine kinderen ook meegenieten. Er werd gezellig wat gekletst hier en daar. De twee meiden werden het doorgeefluik voor afval en ze moesten er ook hartelijk om lachen.
Een van de twee kinderen had haar vinger bezeerd en hield er een zakdoekje omheen maar werd het wel zat om dat vast te moeten houden en ik wist dat ik altijd een klein mapje (ooit van de EHBO gekregen) pleisters bij me heb dus ik vroeg of ze misschien een pleister wilde hebben. Daar was ze heel blij mee.
Zo werden we eigenlijk even van Apeldoorn tot Amersfoort een grote familie haha, maar het was gewoon gezellig.
De man van het stel van de twee kleine kinderen zei dan ook, dit is de meest sociale coupé die ik ooit heb meegemaakt. En zo was het ook en gelukkig dat het ook zo kan en op deze manier de iets ongemakkelijkere treinreis toch leuk maakte.

Een goed gesprek..

Eigenlijk vind ik het reizen in trein en bus best leuk om te doen. Ik zie altijd van alles, hoor van alles en eigenlijk geniet ik daar best van. Zoals vandaag ook weer toen ik terugkwam uit Harderwijk. Mijn vriendin maakte zich ontzettend druk of ik wel de goede trein zou hebben maar ik zei het ergste wat me kan overkomen is dat ik een half uur later of zo ben. Mij boeit dat echt niet hoor. Dan stap ik in Utrecht uit en ga daar even ergens wat drinken en ga weer verder. Zo had ik het heen ook gedaan, was mooi op tijd weggegaan en heb op een zonnig terras in Amersfoort wat zitten drinken. Heerlijk die vrijheid, daar geniet ik echt van.
Eerst al in de trein, een heel drukke trein van Amersfoort naar Gouda, kon met moeite nog een zitplaats krijgen naast een stevige tante die zich met haar hondje, koffer, telefoon, flesjes, jas en eten een dubbele bank in beslag nam.
Omdat er nergens plaats meer was en ik met een zere arm geen zin had het hele eind te gaan staan vroeg ik of ik naast haar kon zitten. Als blikken konden doden was ik er echt niet meer geweest. Ze gooide haar koffer in het rek, het hondje op schoot, waar ze nog tegen zei, stil maar hoor schat alsof ze zeggen wilde, dat vervelende mens ook.
Hijgend zat het beestje naast me, aan me te snuffelen, hij stonk ook nog flink uit zijn bek.
Nou heb ik helemaal geen hekel aan honden maar echt lekker vond ik het niet, dus ging ik maar een beetje scheef zitten om in ieder geval de geur kwijt te zijn een beetje maar eenmaal thuis kon ik meteen alles in de was gooien. In Utrecht ging ze er gelukkig uit en kwam er een mijnheer naast me zitten. Ik mijn koffertje op mijn knieën gezet, witte broek was meteen helemaal zwart maar ging toch naar huis dus geen punt. Ik kreeg hem echt niet in het daarvoor bedoelde rek gegooid en had ook geen zin om iemand daarmee lastig te vallen.Het was ook nog een stiltecoupé en schuin voor me zat een stel jonge mensen een beetje te keuvelen, helemaal niet hard of zo. Een man die zat te werken op zijn computer (ik nam aan werken, misschien zat ie wel gewoon te patience haha) en ging naar het stel toe om te vragen of ze stil konden zijn.  Even later kwam er een man teruglopen naar een plek in de trein die vrij was gehouden door een andere treinpassagier. Hij was even wezen bellen in de hal van de trein. En wat schets mijn verbazing, de mijnheer die vroeg aan het stel om stil te zijn begon een gesprek met die man in het Engels. Snap jij het snap ik het ook. Mag dat dan wel ???  In Harderwijk was ik al in een bus gestapt naar het feest toe waar nog niemand in zat. Twee kleine kinderen kwamen naar die bus toe. Het ene meisje zei, wat doe jij daar in de bus. Dus ik zei, nou ik wil graag meerijden met deze bus. Mijn opa rijdt in deze bus zei ze en wij mogen meerijden allemaal, oma ook en mijn vader. Een heel verhaal kwam er van het meisje dat ze een dagje op visite bij Opa en Oma waren. Het was een rustige route, een klein soort buurtbusje waar weinig mensen in zaten en inderdaad oma kwam ook, haar vader en nog haar broertje en natuurlijk opa de chauffeur. Was wel grappig. Haar vingers brandde om een keer op de knop te drukken om de bus te laten stoppen maar dat mocht ze niet van oma natuurlijk. Dus toen ik er bijna was zei ik tegen haar druk jij even voor mij op het knopje, ik wil er uit. Dat glunderende gezicht, prachtig hoor om dat te zien. Ik weet zelf nog vroeger hoe leuk ik dat vond. Dat ik al met mijn hand boven het knopje, toen ook nog draadjes waar je aan moest trekken weet ik nog, om wel de eerste te zijn die belde voor de halte waar ik er uit moest.
Op de terugweg in de bus van Bergambacht naar huis zat ik alleen in de bus en de chauffeur begon een praatje.
Onderweg naar huis namen we niet alleen de routes door, vertelde hij ook waar hij in Rotterdam woonde, in een appartementencomplex aan het water, dat hij het zo prachtig vond om langs de Lek te rijden.
Zo zaten we eigenlijk het hele eind naar mijn huis te keuvelen over van alles. De waterbus, het openbaar vervoer. Ik wist bijvoorbeeld niet dat chauffeurs die dan zo rond half 1 klaar zijn soms nog een uur langer moeten werken om alle bussen af te tanken. Volgens mij vond hij het ook wel gezellig op zo’n saaie route met verder niemand in de bus het hele eind en ik ook wel.
Tijdens de heenreis naar Harderwijk was de trein tussen Gouda en Amersfoort ook stampvol en ben ik in de eerste klas gaan zitten en met mij nog een aantal mensen. Als een schaap over de dam is…….. Het zat trouwens wel comfortabel hoor met een voetsteun en wat meer ruimte, niet verkeerd. Geen controle gehad dus niemand die begon te piepen er over.
Een heerlijk weekendje zo in Harderwijk.